Folie à Deux op reis De laatste Nieuwsbrief

Daar is ‘ie dan de laatste nieuwsbrief. Voor de laatste keer jullie rustpunt in een hectisch kantoorbestaan. Komt ie.

De huiskamervragen
De uitslag van de huiskamervraag. Iedereen is er dodelijk benieuwd naar. Laat ons eerst eens de vragen en antwoorden aflopen.
De eerste vraag betrof het hangende pontje boven het Kielerkanaal. Het juiste antwoord was natuurlijk Rendsburg.
Bij de vraag daarna waren we op zoek naar een Deense zeeheld. Dat betrof Peter Willemoes.
De volgende Deen die we in aflevering 6 zochten was Knud Rasmussen.
In Nieuwsbrief 8 waren we op zoek naar een frauderende edelman. Dit was, zoals velen ons mailden, inderdaad Christian I.
De vraag van Nieuwsbrief 9 was een nautische, en ging over het karakter van het licht van Mons Klint. Antwoord 6 was het juiste.
Bij Nieuwsbrief 11 waren wij een beetje melig, en dat resulteerde in een “zoek de vijf verschillen” vraag. Het juiste antwoord was dat er maar een verschil was. Joost, goed gezien man.
De vraag die daarop volgde was geïnspireerd op de beroemdste Zweedse popband aller tijden. Het juiste antwoord was Björn Ulvaes, zijn band was de The Westbay Singers en ze oefenden in de fabriek waar zijn vader werkte. Sascha, erkend ABBA-fan, was de enige met het echt juiste antwoord.
De multiple choice vraag over de betonning heeft meerdere goede antwoorden. Ik vind zelf antwoord 2 wel ok, maar 1 kan ook.
De extra huiskamervraag ontlokte niet veel antwoorden. Het eiland dat we zochten was niet Rügen of Vlim, maar Vilm. Het adres van Erich Honecker had niemand aangeleverd. Eerlijk gezegd weten wij het ook niet en hoopten wij het van jullie te weten te komen. Toch goed om te zien dat niet alles op internet te vinden is.
De laatste vraag ging over het aantal gezeilde zeemijlen en het aantal motoruren. Volgens ons log hebben we 1867.9 nautische mijlen afgelegd, en de motorurenteller maakte het af op 196.5 uren. Snel de olie vervangen dan maar!

Genoeg geleuterd, de uitslag.
Als derde is geëindigd: collega Joost. Joost, een uitgebreide pokerset komt naar je toe.
Tweede is geworden... broer Wiebe. Een unieke verzameling barnsteen in een luxe glazen verpakking is jouw deel.
En de nummer één… tromgeroffel… is geworden… tromgeroffel… laatste klap… spanningopbouwende stilte… pa en ma de B! Zoals beloofd, in Duitsland hebben we een rare beker gevonden en die gaan we binnenkort aan jullie uitreiken!

Over de uitslag kan gediscussieerd worden, maar het liefst niet met ons. En wijzigen doen we um ook niet.

Valt het tegen? Went het snel?

Ja het valt tegen om weer aan de slag te gaan en ja, het went ontzettend snel.

Wat viel mee, wat viel tegen, en wat ga je wel of niet missen

In de drie maanden zeilen zijn er natuurlijk dingen mee- en tegengevallen. Zo viel mij enorm mee hoe weinig problemen wij gehad hebben met de boot. De vastzittende val van het grootzeil was misschien wel het grootste probleem en dat loste zich keurig op met het pannenkoeksmes in de masttop. Het afgebroken vaanblad van Witte Wim was in twee dagen opnieuw gelast. Het afgebroken multiplex blad van Witte Wim was alleen lastig en bracht het zeilen eigenlijk geen moment in problemen. Al met al heeft Folietje zich keurig gehouden, en zijn we blij dat de Amel werf zulke stevige boten bouwt.

Wat me tegen viel was het grote aantal motoruren. Vooraf hadden we al gelezen dat je ongeveer de helft van de tijd motort, en dat was bij ons niet anders. Wel blij dat we zo'n goede motor hebben, Matsu Mitsu heeft ons geen moment in de steek gelaten.

Twee anonieme helden van deze vakantie zijn onze vouwfietsen. Zonder die fietsen hadden we niet zo veel kunnen zien en verslepen. Ze vergroten het gebied dat je in een dag kan zien enorm en besparen veel tijd. De volgende vakantie gaan ze zeker weer mee.

Wat ga je missen? Nou eigenlijk gewoon het onderweg zijn, Delta Papa 07 (die Wetter...lage), dat het weerbericht het belangrijkste nieuws van de dag is, de hele dag buiten zijn... het zeilen!

En wat ga je niet missen? De poepgeluiden van je buurman in het toilethok! Brrrr.

Dat was um dan, het verslag van drie maanden zeilen in de Oostzee. We hebben heel veel gezien en ook weer heel weinig. In ieder geval genoeg om nog eens een keer terug te gaan en het gebied nog verder te bekijken. Tot over drie jaar?!

Oh ja, die zekeringen die in de boot zouden liggen... nooit gevonden!

Nieuwsbrief 17 Folie à Deux op reis

Dinsdag 6 augustus 2008
De dag begint vandaag met zonneschijn en weinig wind. Kortom, een prima start. Siets doet boodschappen voor het ontbijt terwijl ik me nog eens omdraai. Dat klinkt misschien wat luier dan het is, want achter Siets´activiteiten staat een zekere druk zeg maar. Inderdaad, toiletbezoek moet je plannen. Na het ontbijt gaan we de stad in om nog een winkel te bezoeken waar ze prachtige riemen te koop hebben. Added bonus is dat ze er ook Noorse truien hebben, waar Siets al de hele vakantie naar aan het zoeken is. Enige euros lichter maar een trui en twee riemen rijker verlaten we een uur later de winkel. Daarna googelen we het weer nog in een broodjeszaak met internet en zetten we nieuwsbrief 16 op het net.

Tot zover de huishoudelijke zaken. Op de terugweg naar de boot komen we David tegen. We praten even bij over het onfortuinlijke overlijden van zijn scheepsmotor en de verkoop van zijn boot. Daarna gaan we Folie gereed maken voor vertrek. Dan horen we op de VHF dat de sasdeuren tot een uur na hoogwater gesloten blijven. Dat hadden we natuurlijk ook zelf kunnen bedenken (duh!) maar geeft ons tijd om lekker te lunchen voordat we vertrekken. Om kwart voor drie zijn we dan eindelijk weg. Maar buitengaats staat er weer geen wind. Het wordt alle 19 mijl naar Vlieland motoren. Met enige scepsis komen we bij de haven aan want de verhalen zijn dat de haven snel vol is. In dat geval moet je alsnog naar Terschelling. Maar we krijgen snel een plekkie toegewezen door de havenmeester. Terwijl de kleine jachtjes moeten stapelen hebben wij een eigen plek aan een vingersteiger. Lengte heeft soms zo zijn voordelen!

Woensdag 7 augustus 2008
We fietsen het eiland over en dat valt niks tegen. We vinden het een stuk mooier dan Norderney, een stuk ruiger vooral. Ook het bos is mooi. Als we terugkomen in het dorp is de braderie begonnen. Altijd leuk zo´n tourist trap. ´s Avonds nodigt Siets me uit voor een klassiek concert bij kaarslicht in de kerk. Een aangename verrassing.

Donderdag 8 augustus 2008
Vies weer vandaag. Het regent grote delen van de dag en in de ochtend rommelt het ook van het onweer. Siets ziet in de ochtend hoe aankomende boten lopen te stunten om aan te leggen. Dat blijft altijd een beetje een droevig gezicht om een nieuw jacht van twee ton euro niet helemaal gecontroleerd een box in te zien stuiteren.

We gebruiken de dag om de boot een beetje aan kant te maken. Siets boent de toilet/doucheruimte en ik gooi me op de kajuit. Nu ik toch bezig ben trek ik ook maar snel een extra draad om het ankerlicht aan te sluiten. Kunnen we eindelijk officieel ankeren, zo´n tien dagen voor het einde:-). Da´s in ieder geval weer iets dat ik af kan vinken van mijn nieuwe to do lijstje.

Vrijdag 9 augustus 2008
De weerberichten doen ons twijfelen of we wel moeten zeilen vandaag. De Kustwacht meldt N-NW 6 met onweer en Piet Paulusma doet daar nog een Beaufortje en wat windstoten bij. Maar we hebben het eigenlijk ook wel weer

gezien en lijden aan Havenjeuk. In eerste instantie regent het pijpenstelen en rommelt het wat, maar als het even opklaart en een paar andere boten in beweging komen, zijn wij ook niet meer te houden. We gaan naar Den Helder. Omwille van de voorspelling gaan we echter niet buitenom, maar over het wad. Dat blijkt geen verkeerde keuze. De wind krimpt van NO naar NW, we krijgen een grote bui over waarbij het zicht drastisch afneemt en Piet krijgt gelijk met zijn 7. Stoten tot 45 knopen heb ik ook gezien en dat was echt niet als we van een golf afvielen! Zo nu en dan een golfje over of een roller van opzij, maar niets wat Folie niet aankan. Nadeel van het wad vind ik wel, dat we zo aan de geulen gebonden zijn. Deze route liep over een wantij en dan kun je niet vrij zeilen, laat staan makkelijk reven. Ondanks dat het een mooie tocht was en inspannend zeilen, kies ik diep in mijn hart toch voor open water en water onder de kiel!
In Den Helder kun je Blauwe Hap (nasi of bami) bij de Marine eten; aanrader!!!

Zaterdag 9 augustus 2008
We blijven vandaag in Den Helder en bezoeken het marinemuseum. Prachtig uitgevoerd met mooie scheepsmodellen, veel schilderijen en de onderzeeër Tonijn die je kunt bezichtigen. Dit is een boot uit de jaren zestig, en al een stuk ruimer dan de U-995 die ik in Laboe bezocht. Niet dat je er meteen de tango kan dansen, maar je loopt niet continue tegen alles op. De tentoonstelling over de scheepswerf vond ik een beetje navelstaarderig, maar het zag er absoluut professioneel uit en je weet waar je belastinggeld aan besteed wordt.

Terug op de boot begint het ´s avonds weer stevig door te waaien, we klokken wat windstoten van 30 knopen in de haven. Morgen wordt er nog steeds van dit weer voorspeld; waarschijnlijk blijven we nog een dagje. Op de radio hebben we gehoord dat het met de zomer niet echt wil vlotten komende week, dus nu begint bij mij het idee post te vatten dat we dan net zo goed naar huis kunnen. We zien het nog maar ff aan.

Zondag 10 augustus 2008
De hele nacht heeft de boot liggen trekken en schokken aan de lijnen door de harde wind. Siets en ik hebben niet heel lekker geslapen en daarom slapen we maar eens uit tot half elf. Daarna brunchen we de dag doormidden. Om de dag niet helemaal lanterfantend door te komen besluiten we naar het reddingmuseum te gaan. Dat blijkt een beetje rumoerig maar leuk museum te zijn. We zijn allebei onder de indruk van die vroege redders die in hun roeivletten de zee op gingen om schipbreukelingen bij te staan.

We eten een beetje vroeg omdat we om half zeven naar de film willen. Toen Indiana Jones uitkwam in Nederland waren wij op de Oostzee. We hadden de hoop al opgegeven deze vierde uit de reeks alsnog in Nederland te kunnen zien, maar in Den Helder draait de film nog. Helaas, onze voorpret wordt de grond ingetrapt want door een technische storing wordt de film niet vertoond. Het alternatief: Mamma mia. Yeah, whatever!

De beslissing is gevallen: morgen gaan we naar huis. De rest van de week is het toch herfst, dus daar gaat geen zeilvakantie aan verloren. Nu het einde echt in zicht is begin ik de stal echt te ruiken.

Maandag 11 augustus 2008
Na het ontbijt halen we voor de laatste keer deze vakantie de huiken van de zeilen. Op de genua en stroom mee zeilen we naar Den Oever. De nieuwe popper (nee geen dope, het is een kunstaas voor het vissen) levert alleen een stukje zeekraal op. Weer geen vis, maar dat had ik eigenlijk ook niet verwacht. Om twaalf uur komen we bij de sluis aan en kunnen vrijwel direct naar binnen. Hier staan de veelbesproken stewards van Rijkswaterstaat te wachten. Het zou wel beschamend zijn als we na drie maanden zeilen hun hulp nodig zouden hebben om een sluis door te komen.



Met vochtige ogen nemen we afscheid van het zoute water; ik wijt het aan de buien die doorkomen. Waar dat melancholieke gevoel toch vandaan komt kan ik daar echter niet mee verklaren. Ik zet Witte Wim nog een keer aan het werk om ons naar Medemblik te sturen. Zo kan ik toch nog de nieuwe hi-tech rekvrije Dyneema lijntjes proberen die ik in Harlingen gekocht heb. Ik ruim de loopbanden op die drie maanden op het dek gelegen hebben en we eigenlijk amper gebruikt hebben. Nog even trekt de wind aan naar een hele dikke zes Bft. Zonder de bijbehorende zeegang voelt het toch een beetje mak. Het afkicken is al begonnen.



Om drie uur maken we vast in Medemblik. Als we de auto ophalen blijkt de accu het nog steeds goed te doen. Dat scheelt een hoop moeite. Teruggekomen bij de boot zijn pa&ma net aangekomen. Zij zijn al dagen nieuwsgierig wanneer wij "echt" aan land zouden komen, zodat ze ons welkom kunnen heten. Pa en ma hebben gebak en koffie&thee meegenomen; in de kuip praten we lekker bij. Daarna gaan we naar de Chinees. Dat leek ons wel gepast, wie ging er vroeger bij terugkomst van vakantie niet Chinees happen?



Na de maaltijd gaan pa&ma weer naar huis en hebben wij nog tijd om de boot enigszins leeg te halen. Aan de was tillen we ons een breuk, ik wist niet dat er zoveel kleding, handdoeken en beddengoed in onze boot opgeslagen kon worden. Met nog wat reut zit de auto nokkie vol en beginnen we de terugreis naar Alphen.



Om elf uur komen we aan. De hoop post die ons opwacht valt me mee qua grootte maar het duurt toch zo'n anderhalf uur voordat we ons daar doorheen geworsteld hebben. We blijken niet zoveel gemist te hebben en de meeste rekeningen zijn betaald. Nu maar pitten, de was komt morgen wel.

Dinsdag 12 augustus 2008
Tja weer thuis... Eerst maar ontbijten en weer lekker lang douchen. Siets gooit ondertussen alweer de tweede was in de machine. Daarna gaat ze naar de garage, want de auto wil na drie maanden stilstaan niet goed meer stationair draaien. Ondertussen gooi ik me op de tuin want die is na drie maanden, ondanks de goede zorgen van moe C en M&M, toch enigszins overwoekerd. Ik begin voorzichtig met een snoeischaartje maar dat zet geen zoden aan de dijk. Een grote heggenschaar doet wonderen. Tegen de tijd dat Siets terugkomt heb ik het pad naar de schuur alweer beloopbaar. Het autoprobleem is alweer opgelost en blijkt een kwestie van electronica die zichzelf opnieuw moet inregelen, iets dat in tien minuten opgelost is.



Nu Siets terug is gooien we ons met z'n tweeën op de tuin, die nu snel in vorm komt. Om half vier is het ergste leed geleden en kunnen we boodschappen gaan doen. 's Avonds bbq'en we met moe C en branden daarna nog wat houtblokken weg.


We zijn weer thuis.

Alweer de laatste huiskamervraag en die is deze keer heel eenvoudig: Hoeveel zeemijlen hebben wij deze vakantie afgelegd met de boot? En hoeveel motoruren hebben we gedraaid? Voor deze twee vragen worden BONUSpunten uitgedeeld, dus stuur nog allen een antwoord in!

Nieuwsbrief 16 Folie à Deux op reis

Woensdag 30 juli 2008
Na de korte nachtrust van gisteren slapen we lekker bij en we zijn weer helemaal uitgerust. We hebben dan ook genoeg energie en besluiten het eiland over te fietsen. Nog voor we het haventerrein af zijn spat de fietsketting van Siets kapot. Een verbindingsschakeltje verhelpt het probleem. De fietsenmaker verbaast zich dat wij als hollanders niet weten hoe dit werkt, maar legt het geduldig uit.

Het eiland is een typisch Waddeneiland, erg toeristisch en de natuur wat schraal. Ik krijg er altijd het idee dat het qua natuur niet zoveel voorstelt. Daarom moet voor elk zoutminnend vetplantje dat het lef heeft er te groeien een speciaal informatiebord neergezet worden. Het komt wat geforceerd over. Na drie uur fietsen zijn we weer terug in het dorp en gaan we nog even shoppen. Ik laat me overtuigen en ben nu ook de blijde bezitter van crocs! Na afloop smaken de halve liters witbier in de haven meer dan voortreffelijk.

Donderdag 31 juli 2008
Vanaf vrijdag is er zuidwestenwind voorspeld, maar voor vandaag is de verwachting nog een oostenwind kracht 3-4. Een ideale wind en de laatste mogelijkheid snel naar het westen te gaan. Onze bestemming is dan ook Texel.´s Ochtends luisteren we naar het weerbericht en dat geeft voor de nacht onweersbuien. Vooral om ´s nachts overvallen te worden door onweer, zonder te kunnen zien aan welke kant je er het snelste uit kunt, lokt ons niet. We duiken opnieuw in de kaarten en zien dat we met een vertrek van ca 09.30 uur precies het tij goed hebben om op de kentering langs Schiermonnikoog te spoelen. Voorbij de ton Osterems nemen we afscheid van Duitsland en strijken de gastenvlag. Nu zijn we echt niet meer in het buitenland (snif). Om 18.50 uur staan de lichten van de Robbengatsluis al op dubbel rood en maken we vast in de vissershaven aan de buitenkant. Daar hebben we leuk contact met de Fyra uit Makkum. Soms tref je mensen met wie je heel makkelijk praat en met wie je nooit om een onderwerp verlegen zit.

Vrijdag 1 augustus 2008
´s Morgens vaart Bart ons door de regen via het Lauwersmeer naar Dokkum. Soms is het kanaal nét diep genoeg en met behulp van hete tomatensoep en pannenkoeken met jam en stroop bereiken we Leeuwarden. Aangezien de brugwachters dan pauze hebben, gaan wij van boord om de stad in te lopen en te winkelen. Leuke stad! ´s Avonds motoren we door naar Franeker en is het helemaal opgeklaard.

Zaterdag 2 augustus 2008
Eerst maar uitslapen, en dan Franeker in. Dat is natuurlijk beroemd om zijn planetarium van Eise Eisinga. Al meer dan 200 jaar oud en het werkt nog steeds. Het stadje is leuk om doorheen te lopen met veel oude huizen, en een kaatsveld waar een wedstrijd gespeeld wordt. Het lijkt ons een mengeling tussen cricket en honkbal, maar echt snappen doen we het niet.

Zondag 3 augustus 2008
Wie de nieuwsbrieven trouw gelezen heeft weet dat Paul is meegeweest op onze shakedown cruise. Hij vaart op dit moment in Zeeland rond en het lijkt ons leuk hem en Liesbeth en kinders daar op te zoeken deze week. Wil dat lukken dan moeten we vanavond in Den Helder zijn om met de verwachte westenwind van maandag en dinsdag nog snel naar Zeeland te zeilen.

Vannacht zijn we geteisterd door hoge temperaturen en muggen. Ik kan de slaap niet goed vatten en wordt ook nog eens een paar keer gestoken. Als de wekker gaat is dat bijna een genoegen; dat slapen gaat niets meer worden vandaag. We gaan naar Den Helder en dan is het wel lekker om het tij op de Waddenzee mee te hebben. Bovendien hebben we de rijzing nodig om over de Boontjes te komen. We gooien om negen uur de trossen los om de laatste tien kilometer naar Harlingen te motoren.

In de buitenwijken van Harlingen ligt de Koningsbrug en die staat op dubbel rood. Dat betekent dat ie niet draait; wel vreemd want de Wateralmanak vermeldt dat ie op dit tijdstip gewoon bediend wordt. Maar de brug heeft een technisch mankement en gaat volgens de brugwachter in de loop van de ochtend gerepareerd worden. Voor ons zit er niets anders op dan aan een steigertje af te meren en te wachten. Een half uurtje later komt er een kleine zeilboot naast ons afgemeerd met twee jongemannen, David en Titus.

David en Titus hebben wat problemen met hun marifoon. Dat geeft mij de gelegenheid om de doos met reserveonderdelen uit de bakskist te trekken. Met een oud stekkertje en wat schoonkrabben van contactjes weet ik met de eigenaar het bereik wat te verbeteren, maar eigenlijk houdt het niet over. De bedrading is gaar en geoxideerd, daar helpt geen lieve moedertje aan. Je zou de oude troep uit de mast moeten trekken en helemaal vernieuwen, maar dat is een klus voor van de winter.

Ondertussen is het half een en is de brug nog steeds niet gerepareerd. Siets gaat voorverpakte pannenkoeken bakken. Omdat we bang zijn dat ze bijna over datum zijn bakken we ze alle vijftien op. Zoveel kunnen we er zelf niet op dus voeren we de buren het restant. Het blijken koffie-verslaafden te zijn maar zonder koffie aan boord. Daarom geven we ze onze koffiefilterhouder en koffiefilters die we zelf nooit gebruiken, en een restantje koffie. We zijn in een samaritaanse bui zeg maar. Als om half twee de brug dan eindelijk draait nemen we vriendelijk afscheid.

Nadeel van de stremming is dat we tij gemist hebben om nog naar Den Helder te komen. We besluiten daarom in Harlingen te blijven. In de laatste drie kilometer naar de haven krijgen we nog twee hoosbuien over ons heen. Nou prima, dan is het officieel een verregende dag geworden. Ik voel me ook niet bezwaard dat we onze eindbestemming voor vandaag niet gehaald hebben. De windverwachting is bovendien veranderd en heeft het nu over een W-ZW wind. Daarmee wordt het wel erg ploeteren om naar Zeeland te komen. Het plan om Paul & consorten op te zoeken valt daarmee in het (regen)water. Nieuw plan: de was doen en wat klusjes aan de boot, daarna naar Vlieland?

Maandag 4 augustus 2008
Gisteren wilden we naar de Noorderhaven, maar heb ik Siets per ongeluk naar de Zuiderhaven gestuurd. Bob Ross zei het echter al: we don´t make mistakes, we have happy accidents. Als we door de stad fietsen blijkt de Noorderhaven een stuk drukker. Hebben wij een aparte drijvende vingersteiger voor ons zelf, in de andere haven liggen ze drie rijen dik gestapeld. Dat bespaart ons gedoe met buren en lange lijnen om het grote verval op te vangen. We zitten kort na nieuwe maan en dus is het springtij. Het water staat zo hoog dat de sasdeuren van de haven dichtgedaan worden met hoogwater om te voorkomen dat de stadskades overstromen. En het havengeld blijkt voor de Noorderhaven nog een stuk hoger te zijn dan voor de Zuiderhaven. Toch is er een nadeel: het toilethok ligt in de Noorderhaven en is minstens een kilometer lopen. Aandrang moet dus gepland worden!

Harlingen wordt op maandag pas om één uur ´s middags wakker, en internetten kan pas op dinsdag. Welkom in het kalme noorden! Wij gebruiken de ochtend om boodschappen te halen en wat dingetjes voor de boot. Daarna lunchen we met een broodje en Erdinger weissbier in een strandtent. Om vier uur is het echt de hoogste tijd om een stadswandeling te maken. Bij terugkomst ligt er een briefje van David in de kuip. Zijn motor is gisteren een stille dood gestorven en of wij hem een sleepje naar Kornwerderzand kunnen geven. Helaas voor hem gaan wij naar Vlieland, dus zit dat sleepje er niet in. Als ik hem bel, is het nieuws dat we horen nog dramatischer: hij sleept de boot morgen naar Franeker, waarna zijn jachtje in de verkoop gaat. Zijn budget laat het niet toe de motor te vervangen. Erg sneu!