Door door door

4 juni 2014

Vandaag varen we van Strande naar Spodsbjerg . Het is niet direct naar het oosten, maar zorgt wel voor een positieverbetering als de wind de volgende dagen uit het noordwesten gaat waaien.  En het is ook wel lekker om weer onderweg te zijn. Onderweg komen we onder een dreigende wolkenformatie terecht die er uit ziet alsof het enorm kan gaan waaien. Gelukkig gebeurt het tegenovergestelde: de wind zakt er uit en het laatste uur varen we op de motor naar Spodsbjerg.

’s Avonds komt collega Peter op bezoek. Hij is onderweg naar zijn Zweedse vakantiehuis om dat te schilderen en past zijn route enigszins aan zodat hij bij ons kan slapen. Hoe vet is dat? Natuurlijk geven we hem een mok als aandenken.  Daarvoor moet hij wel even lipsyncen.

5 juni 2014
’s Ochends nemen we afscheid van Peter die verder gaat met de ferry. Wij spoeden ons naar het noorden, om daarna via het Smalands vaarwater naar Stubbekobing te varen. Onderweg krijgt Siets in haar wacht een aardige bui over haar heen. Die is onderdeel van een front dat passeert. De wind die er bij hoort laat ons in mijn wacht knetterhard naar Stubbekobing varen. Met net een beetje te veel grootzeil is het geconcentreerd zeilen, maar wat gaat dat lekker! We denderen twee uur lang al surfend door de golven. In Stubbekobing schijnt de zon weer. Heerlijke zeildag.

6 juni 2014

Even een dagje ontspannen. We fietsen in de omgeving en scoren rabarber en kruisbessen. Siets maakt er een heerlijke compote van. ´s Avonds nog een beetje bbq´en. Perfect day.

7 juni 2014
Op naar Klintholm. Er is precies genoeg wind om met de vlieger videopnames te maken. Tegen de tijd dat ik foto´s wil maken met een zwaardere camera, zakt de wind in. Dat wordt een volgende keer.
Klintholm heeft een haventje dat hoort bij een vakantiepark. Ik vind het een verschrikkelijk concept, misschien nog wel het meest omdat het enige groen in het park platgelopen gras is. Het geheel lijkt eerder op een barakkencomplex van het leger dan een plek waar je voor je lol naar toe gaat. Nou ja, ieder zijn meug. De omgeving is dan wel weer prachtig. Ik ga er ´s avonds hardlopen en beland midden tussen de glooiende velden. Een soort Zuid Limburg aan de zee; geweldig landschap.

8 juni 2014

We vertrekken al vroeg richting Ystad. Het is een aandewindse bezeilde koers die ons pal langs Mons Klint voert.  Een soort Seven Sisters kliffenkust, maar dan de Deense versie. Blijft mooi. De AIS helpt ons onderweg om het vele vrachtverkeer goed in te schatten. Dat is toch een geweldige uitvinding als je op zee onderweg bent (ja, op de weg heb je er inderdaad helemaal niks aan).

’s Avonds aangekomen in Ystad fietsen we nog even snel door de stad. Zo op eerste Pinksterdag is er weinig te doen. We fietsen door naar het oude klooster en bekijken de kruiden- en kolentuin. Weinig kolen.

9 juni
Door door door. Er is weinig wind en daarom motorzeilen we naar Allinge op Bornholm. Dit eiland stond op mijn putslijst en niet voor niets. Wat een mooi eiland! Als we aankomen in de haven van Allinge krijg ik een deja vu gevoel. Het is net alsof we Padstow binnenvaren, drie jaar geleden.  De haven is best wel klein maar zo vroeg in het seizoen ook erg leeg. We vinden met gemak een plaatsje aan de kade. Die is helemaal volgebouwd met witte tenten omdat Allinge de gastheer is van de Folkemodet. Waar het kabinet Balkenende 100 dagen het land in ging om te horen wat er speelde, komen bij de Folkemodet 25000 Denen bij elkaar om in 4 dagen de toekomst van Denemarken te bespreken. How about that voor actief burgerschap en inspraak... Om al die Denen met elkaar te laten discussieren, staat half Allinge volgebouwd met witte evenementtenten, tot aan het afgesloten benzinestation aan toe. Wij ontvluchten het an sich mooie plaatsje door ons met de lokale bussen een dag over het hele eiland te laten vervoeren.

10 juni 2014
Na twee dagen varen nemen we een dagje rust. Met de bus rijden we het hele eiland over. We stoppen middenin het niks om een typisch ronde Bornholmer kerk te bekijken. Daarna naar Svaneke, Ronne en the Hammerhouse, nee Hammerhus. We hebben helaas maar een dag, maar je kan hier wel een week doorbrengen. We komen hier zeker nog een keer terug.

11 juni 2014
En weer verder. Op naar Utklippan. Dit is een klein eilandje aan de zuidoostkust van Zweden. Zes jaar geleden wilden we hier al naar toe. Toen was de wind te sterk en de golven te hoog. Al die tijd stond Utklippan op onze putslijst. Vandaag gaan we die van de lijst afhalen.

Als we het eilandje naderen zien we eerst de vuurtoren, en daarna een paar rotsen die uit de zee oprijzen. De aanloop moet je netjes nemen want de rotsen liggen hier vlakbij de vaarroute. De baltic bump is nooit ver weg. Siets vaart ons naar binnen en heeft de aanloop goed bestudeerd. We liggen in een jiffie. De Engelse Swan die na ons binnen komt pakt wel een rots mee en ligt met een luide bonk even stil. Ouch.

Het eiland bestaat uit twee losse gedeelten, een noordelijk en zuidelijk deel. Eigenlijk dus twee eilandjes. De haven ligt in het noordelijk deel, terwijl het restaurant in het noordelijk deel ligt. Gelukkig liggen er drie roeibootjes klaar waarmee je naar de overkant kan. Daar aangekomen lopen we rond en komen de havenmeester annex zelf benoemde "president van Utklippan" tegen. Hij is ook de kok en bakt voor ons hamburger met patat. Aardige vent. In de zomer woont hij drie maanden op het eiland, de rest van het jaar op het vasteland.

We zijn onder de indruk van het eiland. Er is helemaal niets en toch vinden we het geweldig!

12 juni 2014
De wind is zoals verwacht naar het westen gedraaid. Onze kade is nu hogerwal en dat maakt de afvaart kinderspel. Het eerste stuk hebben we nog wat golven achterop en surfen we weer in sneltreinvaart naar het noorden. Eenmaal in de lij van het vasteland worden de golven lager. De wind blijft lekker doorstaan en daarmee houden we de sneltreinvaart nog even vast. Zeker in de windstoten loopt Folie heerlijk door. Rond vijven komen we in Kalmar aan. We zien een klein gaatje tussen twee boten, pakken de hekboei op en piepen Folie er meteen tussen. Aanleggen Scandinavian style.

13 juni 2014
We gaan de stad bekijken omdat we het idee hebben dat we dat 6 jaar geleden helemaal niet gedaan hebben. Nu we er rondlopen komen we er achter dat we dat toch wel gedaan hebben. In de stad rijden vrachtwagens rond met jongelui met witte kapiteinspetjes op in de laadbakken. Dit zijn middelbare scholieren die geslaagd zijn voor hun eindexamen en met veel herrie dat de stad laten weten. De hele middag dansen ze op harde muziek in hun vrachtwagens, die de halve stad rondrijden. Leuk!

's Avonds kijken we naar Spanje-Nederland. 1-5? 1-5! Kick ass!!!!!

Dan nu weer de huiskamervraag. In Utklippan kwamen we de zelfbenoemde "president van Utklippan" tegen. Hij is ook kok, schoonmaker, techneut, havenmeester en wat nog meer. In de zomermaanden woont hij drie maanden op het eiland. De vraag: hoe heet de havenmeester en waar woont hij op het vasteland? Het antwoord mag zoals elke keer naar folieadeuxopreis@yahoo.com gestuurd worden. Antwoorden op deze vraag moeten uiterlijk 20 juni bij ons binnengekomen zijn. Succes!