Death of a blog:week 5 en 6 en 7, en 8!

De Zweedse bootbuurman waar we naast liggen in Mariehamn raadt ons aan om naar Kökar te gaan, en ook Utö mogen we niet missen. When in Finland do as the Swedes, of zoiets. We besluiten zijn advies te volgen, maar niet voordat we de Pommern bezocht hebben. Dit is een oude stalen viermaster die in de eerste jaren dertig van de vorige eeuw gebruikt werd voor de vrachtvaart, met de graanrace van Australie naar Engeland als zwanezang. Het schip is nu een museum en is in prima staat, bijna alsof je er volgende week mee zou kunnen uitzeilen.

De route naar Kökar voert ons tussen de eilanden  van de Aland archipel. In vergelijking met de Stockholm archipel is deze wat opener en minder begroeid. Ook dit is weer een mooi gebied om in te varen, en misschien wel geschikter om in te zeilen . Na een tussenstop in Degerby komen we nog op tijd aan in Kökar om de wedstrijd van het Nederlands elftal tegen Costa Rica te zien. Het plaatselijke cafeetje met tv blijft er speciaal voor open. Wij drinken ons voor €30  aan 4 bier (niet te veel over nadenken) een overwinning rijker. De volgende ochtend brakken we na in de bastu. Na de derde keer afkoelen durf ik helemaal kopje onder te gaan en zwem ik in het vrijwel zoete water van de zee.

Kökar is de zuidelijkste woongemeenschap van Finland. Heel veel reuring is er dan ook niet , maar je kan er mooi wandelen. Of een fietstochtje maken naar de appelboomgaard aan de andere kant van het eiland. Die was ons door de vvv in Degerby aangeraden als heeel bijzonder, en de cider was something very special. Tsja, in het land der blinden is eenoog koning...

Het plan om naar Helsinki en Tallinn te varen moeten we vanwege de windvoorspelling laten vallen. Met een week oostenwind is de 120 mijl naar Helsinki pal tegen de wind in, en om dat te motoren... er zijn leukere dingen te doen. Wij slaan af naar het zuiden en gaan via Utö (het Finse dan he, niet het Zweedse, moeten we steeds tegen Zweden vertellen) naar Saarema en Ventspils. Na een dagje varen blijkt in Utö dat er geen plaats is in de haven. Geen probleem, we ankeren in het baaitje er vlak voor. Het heeft wel wat en scheelt een lastige aanlegmanoeuvre met 5 Bft dwars op de boot. De volgende middag gaan we ankerop en zeilen de 100 mijl naar het zuidzuidoosten, naar Saarema. Onderweg zijn we net genoeg binnen bereik van een 3G zender om het verlies tegen Argentinie te horen. Jammer hoor.

De nachten worden al weer een ietsepietsie donkerder maar toch sluipt de ochtend ongemerkt dichterbij. Om 7 uur komen we in het volle licht bij Saaremaa aan. We komen tot de ontdekking dat er behalve een steiger alleen maar een afgesloten terminal is van de Holland Amerika Lijn. Echt niet uitnodigend en we besluiten door te varen naar Veeri, waar ook een steigertje zou moeten zijn. Dat is nog mistroostiger en is het drijvende steigertje zelfs de kant op getrokken. Binnen 3 seconden besluiten we maar door te varen naar Letland. So much for Estonia.

Het betekent wel dat we nog eens 80 mijl door moeten varen. De ongenadig brandende zon maakt dat we in de schaduw van het grootzeil schuilen. Uiteindelijk komen we om 1 uur 's nachts aanin Ventspils. De haven biedt een troosteloze aanblik, maar we liggen!

De volgende dag ziet de haven er nog even triest uit. Het stadje daarentegen is keurig verzorgd. Op veel plekken worden huizen en flats opgeknapt, en er ligt een funckelnagelneu fietspad door de hele stad. Het strand is prachtig breed, met gratis douches, omkleedmogelijkheden en speeltoestellen. Zandvoort of Noordwijk kan er nog wat van leren. Het oude stadscentrum heeft nog vele losstaande hoeve achtige bebouwing, deels in hout en deels in steen gebouwd. Dit ziet er best wel Oost Europees uit, tenminste het beeld dat wij van Oost Europa hebben. Het prijspeil doet na Zweden en (vooral) Finland weldadig aan: een boodschappentas vol met brood, broodjes, bier en verse groente komt op 14 euro. We bekijken de kassabon twee keer om zeker te weten dat ze niet te weinig gerekend hebben. 

Het weerbericht gooit roet in het eten. Wij willen naar het zuiden, en daar gaat de wind over twee dagen naartoe draaien. Ons plan om via Letland en Litouwen naar Polen te varen valt daarmee in duigen. Als Duitse steigerburen ons adviseren dat de Poolse kust 100 mijl tegen de wind in zeilen is vanwege de heersende westenwinden, is onze keus bepaald: op of terug naar Gotland!

We besluiten meteen de dag erna naar Gotland over te steken. Onze zweedse buren Mikael en Henrik die naast ons liggen, gaan ook en vinden het wel fijn onderweg ook nog een boot te zien. We vertrekken om 4 uur 's ochtends bij een lichte wind. Gedurende de dag trekt de hemel dicht en de wind aan. Op de ruime wind surfen we de golven af die eigenlijk niet voorspeld zijn. Siets klokt een top van 10.6 mijl, en ik tik zelfs even de 11.5 aan. Met borreltijd komen we in Herrvik aan en zien we Mikael en Henrik terug. Zij zijn 20 minuten eerder aangelopen en zijn net als wij na de vermoeiende 90 mijl wel aan een borrel toe. De 2 mannen vormen aangenaam gezelschap en we praten tot laat in de avond over Nederland, Zweden, Europa, het leven, het heelal en de rest. Je zou vaker van dat soort buren willen hebben onderweg.

De volgende dag zijn we gaar van het zeilen en het lange opblijven (en de drank?). We nemen afscheid van onze buren, zij gaan een klein stukje verder, richting Stockholm. Wij maken er een wasdag van. Siets doet de was in de beste wasmachine die we ooit zijn tegen gekomen. Hadden we plek gehad, we hadden um meegenomen! Tussen de wassen door poetst ze de boot van binnen schoon Ik gooi me op de buitenkant en poets in de regen alle gruis van de steenkooloverslag van Ventspils weg. Klote weer, perfect dus om te poetsen.

De dagen daarna hebben we schitterend weer en gebruiken we om de oostkust van Gotland te verkennen. Dat wordt niet veel gedaan en kan alleen bij stabiel weer. Prachtige kust en de haventjes zijn pietepeuterig. Deze streek is zeker niet door massatoerisme aangetast.

Hierna steken we over naar Oland, om via de Kalmar sund en de Hano bucht weer terug te komen in Ystad. Onderweg begint onze nieuwe vaandstandpropellor kuren te vertonen. Klappen we eerst nog op een steiger omdat de boot niet wil afremmen in zijn achteruit (sterker, hij versnelt alleen maar), uiteindelijk wil de schroef alleen nog maar in zijn achteruit. We besluiten de boot uit het water te laten halen om de prop te inspecteren. Ik had al onder de boot gedoken om de bladen van de prop te kunnen laten draaien, maar dat lukte me niet. Ook boven water met de boot hangend in de banden lukt het de mannen van de werf niet. We besluiten de prop te fixeren mbv een noodreparatie zodat we in ieder geval aandrijving hebben. Dat de prop linksom draaiend wordt ipv rechtsomdraaiend, nemen we op de koop toe. De tocht van Skillinge naar Ystad over 20 mijl verloopt zonder problemen en toont in ieder geval dat we verder kunnen.

We dachten eerst nog snel een stukje Polen te doen voordat we het Boddengewasser bij Rugen zouden aandoen. Door de problemen met de schroef laten we Polen deze keer toch maar vallen. Over 6 jaar misschien? Nog 2,5 week en dan moeten we terug zijn in Kiel. Zou moeten lukken.

Voor het eerst in weken hebben we weer eens werkende wifi. Hoog tijd om het blog bij te werken. We komen echter ook tot de conclusie dat het blog voor ons niet zo goed meer werkt. Korte updates via fb werken prima en gaan ook lekker snel. Verhalen op het blog kosten veel tijd en het updaten van foto´s is een crime. Daarom is dit het laatste verslag op het blog. Bedankt alle lezers en lezeressen voor jullie interesse! 

Tsja, en als je dan geen fb hebt, kun je ook niet meer meedoen met de prijsvraag. Ik ken daar maar een slachtoffer van: Ronald V. Als waardering voor Ronalds verzet tegen Mark Z en zijn fb houden we een beker voor je apart :-)

60°06'NB

Week 4

Nynashamn is een prima stad om boodschappen te doen en je opstappers op te halen of af te zetten op de trein. Het station is namelijk nog geen 200 meter van de jachthaven verwijderd. Daarmee heeft het wel wat weg van Enkhuizen, waar je ook ongeveer aan het treinperron aanlegt met je boot. En daar houdt de vergelijking wel op, want voor de rest is Nynashamn een totaal niet inspirererend plaatsje. Tijd om verder te gaan naar Stockholm.

Onderweg wordt het weer niet beter en daarom besluiten we te stoppen in Dalero, een klein luxe badplaatsje dat ooit begon als douanepost voor de toegang naar Stockholm. Het douanegebouw heeft nu een tentoonstelling over de diverse scheepswrakken die rond Dalero liggen. We worden door een aardige meneer uitgebreid geinformeerd. Zijn engels is niet goed verstaanbaar, en dat komt omdat hij van Chileense afkomst is. Een Chileen in Zweden, net als onze jongens tegen ze moeten voetballen. Dat moet wel een voorteken zijn. En inderdaad!

De dag erna varen we door naar Stockholm. De scherenkust is sowieso prachtig om doorheen te varen, en al helemaal als het droog is. En omdat het een stuk ruimer opgezet is dan de scheren bij Vastervik, vaart Siets hier ook een stuk relaxter rond. Via een sluipdoorkruipdoor route varen we naar een kleine verenigingshaven vrijwel middenin de stad. Als Stockholm nog niet op je putslijst staat om te bezoeken: nu er op zetten!

De stad heeft teveel musea om te bezoeken in de paar dagen dat we er zijn, en heeft een prima sfeer. Absoluut hoogtepunt was toch wel de Wasa, een oorlogsschip uit 1628 dat ruim drie eeuwen in de modder van Stockholms wateren bewaard is gebleven. Normaal krijgen we na drie dagen al havenrot, nu nemen we met pijn in het hart afscheid.

We vervolgen onze reis naar Vaxholm en zien Nederland op zijn reet af winnen van Mexico. Die hadden we al tegen Brazilie zien spelen en waren we toen wel van onder de indruk. De dagen erna varen we richting het noordoosten, door de Stockholm archipel naar Arholma. Het lijkt ons een perfect gebied om een week met een motorbootje doorheen te scharrelen. Indrukwekkend.

Arholma geeft me een beetje een outpost gevoel, alsof er achter de horizon alleen nog maar wildernis is. Dat is natuurlijk niet zo, maar het eiland is wel prettig onaangeharkt. Zo zijn er geen verharde wegen, en hebben ze het concept van herkaveling totaal niet meegekregen. Gelukkig maar. De toiletten zijn allemaal droogtoiletten en heten TC in plaats van WC. Er komt geen water aan te pas. Dat is weer wel zo met de bastu, oftewel de sauna. Zelf hout hakken en dan een uurtje zweten, afgewisseld met afkoelen in de ijskoude zee. Die bereik je via een trapje door de wildernis naar de wal. Fantastisch! Siets is gelijk verslingerd.

En dan is het tijd om over te steken naar Aland. We hebben er een apart gastenvlaggetje voor gekocht omdat de streek sinds 1921 onafhankelijk is. Daar zijn ze zelf maar wat trots op. Met het bereiken van het plaatsje Mariehamn bereiken we (zo denken we) het noordelijkste punt van onze reis: 60°06'NB. Goed gedaan, ouwe!

Wat opvalt zijn de ruim opgezette straten en houten huizen, en de vele oudere auto’s. Het aantal dikke leasebakken is letterlijk op één hand te tellen. Verfrissend. De bierprijs is dat dan weer niet, eerder ontnuchterend. Nou ja, er ligt nog genoeg bavaria aan boord om het vol te houden tot Estland. Wij plannen de route in voor de komende week, die ons door de scheren van Aland gaat voeren.

Dan de huiskamervraag:

In Stockholm bezochten we oa het museumlichtschip Finngrundet. Je kon daar ook in het licht klimmen via een trap. Hoeveel treden heeft die trap? Om het makkelijker te maken (er wordt niet veel gereageerd, zijn de vragen te moeilijk?) is dit een multiple choice:

a.  31 treden

b.  32 treden

c.   33 treden

d.  34 treden

Antwoorden mogen tot uiterlijk 10 juli ingeleverd worden. Prijs is natuurlijk weer zo’n unieke “Folie vaart de Hanse 2014” mok.

uitslag van de tweede huiskamervraag

Hallo allemaal,

zojuist de uitslag van de tweede huiskamervraag op youtube gezet. Het juiste antwoord was Conny Ollson een de goede man woont in Helsingborg. Volg deze link: http://youtu.be/WieReNnq00c en je weet wie er gewonnen heeft!

Je kunt nog steeds meedoen met de derde huiskamervraag, nl waar komt het gezegde "een mijl op zeven" vandaan. Antwoorden mogen tot 1 juli ingeleverd worden. Je maakt nu vette kans, we hebben pas twee inzendingen gehad tot nu toe.

Oh ja, kan iemand me vertellen waarom die aanhalingstekens "" zo onhandig werken op een toetsenbord als ze werken? Ik toets ze steeds twee keer in om er dan een weer weg te halen. Onhandig!

Filmpje!

Zo heel af en toe zetten we een filmpje op youtube en noemen dat dan op facebook. Maar niet iedereen doet mee met het smoelenboek van Mark (zo raar, Ronald) en dan mis je ze natuurlijk. Dus voor iedereen die de linkjes gemist had, hier zijn ze:

invaart naar Stockholm: http://youtu.be/KZz_7kuHinw

aankomst op Utklippan: https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=8rW_7xWlqHU

Luchtopname:
https://www.youtube.com/watch?v=XjlTBuN5cAc&feature=youtu.be

Uitreiking van eerste huiskamervraag:
https://www.youtube.com/watch?v=TTgLnEmuxdg&feature=youtu.be

Wazzum!

Opstappers

Zaterdag 14 juni

Paul en Anja, gefeliciteerd met jullie verjaardag. We hopen dat de kaarten aangekomen zijn. Wij houden een klusdag. Ik heb nu tijd om de wifi antenne met een actieve usb kabel door te trekken tot in de navigatiehoek. De crappy wifi ontvangst gaat met het gebruik van de antenne in de radarmast met sprongen omhoog. Zo goed zelfs dat we radio 1 via internet kunnen ontvangen. Door Siets haar pc aan te sluiten via de aux ingang kunnen we studio Brasil op de boxen horen. Briljant! Siets maakt de boot schoon en dat is erg lekker zo na twee weken zeilen. Met schone lakens en vers drinkwater kunnen we er weer tegenaan. Na alle klussen fietsen we in onze “vrije tijd”  langs de Kalmarsund.

Zondag 15 juni

Vertrek naar Bykelkrok. De wind komt vandaag uit het noorden dus dat wordt de hele dag motoren. Met het heldere zicht en genoeg stroom van de motor gebruik ik de gelegenheid om de radar bij te zetten en nog eens te oefenen. Jammer dat de gps niet met de radar praat omdat ik dat niet aangesloten heb. Dat is een mooi projectje voor in de winter.

Onderweg begint Corry weer kuren te krijgen. Langzaam begint ze af te dwalen naar bakboord. Er zit voorlopig niks anders op dan zelf maar te gaan sturen. Had ik toch een reserve automaat moeten kopen?

In Byxelkrok aangekomen zien we al een paar deelnemers van de bbq die we gepland hebben met midzomerdag. Nu is het nog wachten op Michiel en Louska. Die komen een weekje meezeilen en nemen morgen de boot vanuit Oskarhamn naar Bixelkrok.

Maandag 16 juni 2014

We slapen uit, fietsen wat in de omgeving en in de zon en halen Michiel en Louska van de ferry.

Dinsdag 17 juni 2014

Vandaag al vroeg, rond zevenen, richting Visby. In de haven waait het aardig, 5 Bft, maar we besluiten toch te gaan. Eenmaal buiten trekt de wind nog even goed door en met 6/7 Bft staan er ook nog eens behoorlijke golven en bijbehorende kuilen. Folie houdt zich prima en loopt lekker met dubbelgereefd grootzeil en genua. Voor Louska is het allemaal wat te heftig, ze gaat zeeziek in de kajuit slapen. Ook Michiel krijgt er een tikje van mee en gaat in de achterkajuit slapen.

Als Siets de wacht net heeft overgenomen, begint de wind af te nemen. Na een uur kan ik het tweede rif al uit het grootzeil schudden en nog geen vijf minuten later ook het eerste rif. Om twaalf uur zakt de wind helemaal. Het duurt wat langer voordat ook de deining afneemt. Daarom stuiteren we nog een tijdje door de boot terwijl we naar Visby motoren.

Woensdag 18 juni 2014

Sightseeing in Visby. Wat een gave stad! In zonovergoten weer sjouwen we de hele dag om en door de stad. Blijkbaar is dit het perfecte tijdstip, zo een paar dagen voor midzomer. Dan wordt het stadje overspoeld met horden toeristen, nu hebben we het nog enigszins voor onszelf. ’s Avonds Australie-Nederland kijken in de lokale sportsbar. Spannende wedstrijd. Voor de Spanjaarden die na ons komen kijken, wordt het een dramatische avond.

Donderdag 19 juni 2014

Op naar Lickrshamn. De windvoorspelling van gisteravond had het over mist en harde wind aan het eind van de middag. Daarom gaan we heeeeel vroeg boodschappen doen, terwijl Louska en Michiel de boot aan kant maken. Als we om 9 uur terug zijn met de zwaarbepakte fietsen, kunnen we een half uur later al vertrekken. Lekker hoor, zo’n bemanning.

De wind komt pal van achter en daarmee kunnen we voor het eerst plat voor het lapje zeilen en de nieuwe spiboom gebruiken. Wat een verschil met de oude! Een stuk lichter en ook langer, zodat we nu de genua helemaal uitgerold kunnen uitbomen. In combinatie met de klapschroef loopt dat nog best wel hard. Drie uur later zijn we in Lickrshamn: doel bereikt!

Vrijdag 20 juni 2014

Ons eerste traditionele Midsommarfeest. We vieren het met een bbq met onze mede Kustzeilers. In totaal zijn we met 7 boten en 17 man. Wij verzamelen om twee uur ´s middags bij de meiboom; dan is het nog erg rustig. Vanaf drie uur wordt het al drukker totdat om vier uur het grasveld om de boom helemaal vol is met mensen die overal zijn gaan zitten en staan, terwijl ze met elkaar zelfmeegenomen drank en hapjes verorberen. In het midden verzamelen zich drie muzikanten die allerlei volksliedjes spelen. Daaromheen verzamelen zich man en vrouw, oud en jong om hand in hand om de meiboom te dansen. Het gaat er heel ontspannen aan toe en we kijken onze ogen uit.

Na een uurtje is het feest al weer over en gaan de eerste mensen weer terug naar huis. Anderen gaan naar het restaurant om daar het feest verder uit te bouwen. Wij hebben wat picknick tafels geconfisceerd en gaan in de buurt van de strekdam onze bbq houden. Siets heeft alles perfect voorbereid dus mij rest niets anders dan de bbq op te starten en voor braadmeister te spelen. Tussen twee gangen door haalt Hans, een van de deelnemers, zijn accordeon en speelt wat deuntjes. Het Ketelbinkie is een groot succes en wordt door Andre uit volle borst meegezongen. Als we om elf uur ’s avonds opbreken, is de zon net onder maar blijft het nog lang licht.

Zaterdag 21 juni 2014

De weersvoorspelling geeft vandaag nog westelijke winden, en daarna een week noordenwind. Geen tijd te verliezen, op naar Stockholm! Michiel en Louska hadden zich ingesteld om de bus naar Visby te nemen en vandaar terug naar Oskarhamn om hun auto op te halen. Dat wordt toch een iets ander plan.

De eerste paar uur staat de wind nog pal noord; erg lastig als je zelf die richting op moet. Motorzeilend gaan we zelfs even naar het westen, terwijl Stockholm toch echt richting het noordoosten ligt. We vertrouwen maar op de weersverwachting dat de wind later naar het westen gaat draaien. In mijn wacht varen we richting een opklaring maar moeten eerst onder een dreigende lucht door. En alhoewel het zomer is geworden, zit ik vandaag voor het eerst met handschoenen in de kuip omdat het zo koud is. Raar land, dat Zweden.

Na mijn wacht ga ik slapen omdat het toch wel een kort nachtje was. Om een uur kom ik weer aan dek en varen  we aan de wind keurig naar ons waypoint. Grootzeil een keer gereefd en met volle genua lopen we keurig 6 knopen op een redelijk vlakke zee. Geen boot of vogel te zien, alleen maar water. Witte Wim stuurt de boot, dus tijd om een beetje te lezen, te eten en te praten. Het leven is goed.

Met krimpende wind naderen we de Stockholmse scherenkust en lopen rond half negen Nynashmamn binnen. Het was een lange dag maar zeker niet vervelend. We vieren onze lange tocht met bier, wijn en whisky en een lange discussie tot een uur ’s nachts. Niet dat het donker wordt, en dat is meteen de instinker.

Zondag  22 juni 2014

Verrassing! Michiel en Louska hebben vers brood gehaald; precies wat we nodig hebben. Met een beetje katterig gevoel in het hoofd ontbijten we en maken daarna plannen wat te doen. Louska en Michiel besluiten hun auto te gaan halen.We nemen afscheid op het station; het was gezellig!

Wij verkennen Nynashamn en komen tot de ontdekking dat het niet zo heel denderend is. We halen wat boodschappen (ja ook op zondag zijn de supermarkten tot 10 uur ’s avonds open) en laten ons vaccineren tegen TBE. Dat wordt door teken overgebracht en daarom is er een groot inentingsproject hier in de Baltic. Wij besluiten er aan mee te doen en halen een shot. Niet goedkoop, maar we vinden het toch het geld waard.

Terug op de boot kijk ik de drinkwaterpomp  na want die lijkt wat te lekken. Ik kan niets vinden en de pomp voelt ook droog aan aan de buitenkant. If it ain’t broken, don’t fix it. De koelwaterpomp lekt wel en die houd ik al een paar dagen in de gaten. De ene dag druppelt ie om de paar seconden, de andere dag lekt ie amper. In de gaten blijven houden dus. Omdat de motorboer hier vanwege midsommar gesloten is en er dus sowieso geen reserveronderdelen te krijgen zijn, besluit ik er nu nog niks aan te doen.  Misschien in Stockholm.

Siets werkt de tocht voor morgen uit . Na veel uitzoekerij besluiten we om een ankerplaats op te gaan zoeken in de buurt van Saltsjöbaden, nl de Napoleonviken.  Het potteren is begonnen.

De huiskamervraag voor deze keer: onze opstappers Louska en Michiel vroegen zich af waar de uitdrukking “een mijl op zeven” vandaan komt. Wie de mooiste uitleg geeft, wint een beker.

Nog even voor de volledigheid: de uitslag van de eerste huiskamervraag kan je via deze link op youtube vinden:

https://www.youtube.com/watch?v=TTgLnEmuxdg&feature=youtu.be

Door door door

4 juni 2014

Vandaag varen we van Strande naar Spodsbjerg . Het is niet direct naar het oosten, maar zorgt wel voor een positieverbetering als de wind de volgende dagen uit het noordwesten gaat waaien.  En het is ook wel lekker om weer onderweg te zijn. Onderweg komen we onder een dreigende wolkenformatie terecht die er uit ziet alsof het enorm kan gaan waaien. Gelukkig gebeurt het tegenovergestelde: de wind zakt er uit en het laatste uur varen we op de motor naar Spodsbjerg.

’s Avonds komt collega Peter op bezoek. Hij is onderweg naar zijn Zweedse vakantiehuis om dat te schilderen en past zijn route enigszins aan zodat hij bij ons kan slapen. Hoe vet is dat? Natuurlijk geven we hem een mok als aandenken.  Daarvoor moet hij wel even lipsyncen.

5 juni 2014
’s Ochends nemen we afscheid van Peter die verder gaat met de ferry. Wij spoeden ons naar het noorden, om daarna via het Smalands vaarwater naar Stubbekobing te varen. Onderweg krijgt Siets in haar wacht een aardige bui over haar heen. Die is onderdeel van een front dat passeert. De wind die er bij hoort laat ons in mijn wacht knetterhard naar Stubbekobing varen. Met net een beetje te veel grootzeil is het geconcentreerd zeilen, maar wat gaat dat lekker! We denderen twee uur lang al surfend door de golven. In Stubbekobing schijnt de zon weer. Heerlijke zeildag.

6 juni 2014

Even een dagje ontspannen. We fietsen in de omgeving en scoren rabarber en kruisbessen. Siets maakt er een heerlijke compote van. ´s Avonds nog een beetje bbq´en. Perfect day.

7 juni 2014
Op naar Klintholm. Er is precies genoeg wind om met de vlieger videopnames te maken. Tegen de tijd dat ik foto´s wil maken met een zwaardere camera, zakt de wind in. Dat wordt een volgende keer.
Klintholm heeft een haventje dat hoort bij een vakantiepark. Ik vind het een verschrikkelijk concept, misschien nog wel het meest omdat het enige groen in het park platgelopen gras is. Het geheel lijkt eerder op een barakkencomplex van het leger dan een plek waar je voor je lol naar toe gaat. Nou ja, ieder zijn meug. De omgeving is dan wel weer prachtig. Ik ga er ´s avonds hardlopen en beland midden tussen de glooiende velden. Een soort Zuid Limburg aan de zee; geweldig landschap.

8 juni 2014

We vertrekken al vroeg richting Ystad. Het is een aandewindse bezeilde koers die ons pal langs Mons Klint voert.  Een soort Seven Sisters kliffenkust, maar dan de Deense versie. Blijft mooi. De AIS helpt ons onderweg om het vele vrachtverkeer goed in te schatten. Dat is toch een geweldige uitvinding als je op zee onderweg bent (ja, op de weg heb je er inderdaad helemaal niks aan).

’s Avonds aangekomen in Ystad fietsen we nog even snel door de stad. Zo op eerste Pinksterdag is er weinig te doen. We fietsen door naar het oude klooster en bekijken de kruiden- en kolentuin. Weinig kolen.

9 juni
Door door door. Er is weinig wind en daarom motorzeilen we naar Allinge op Bornholm. Dit eiland stond op mijn putslijst en niet voor niets. Wat een mooi eiland! Als we aankomen in de haven van Allinge krijg ik een deja vu gevoel. Het is net alsof we Padstow binnenvaren, drie jaar geleden.  De haven is best wel klein maar zo vroeg in het seizoen ook erg leeg. We vinden met gemak een plaatsje aan de kade. Die is helemaal volgebouwd met witte tenten omdat Allinge de gastheer is van de Folkemodet. Waar het kabinet Balkenende 100 dagen het land in ging om te horen wat er speelde, komen bij de Folkemodet 25000 Denen bij elkaar om in 4 dagen de toekomst van Denemarken te bespreken. How about that voor actief burgerschap en inspraak... Om al die Denen met elkaar te laten discussieren, staat half Allinge volgebouwd met witte evenementtenten, tot aan het afgesloten benzinestation aan toe. Wij ontvluchten het an sich mooie plaatsje door ons met de lokale bussen een dag over het hele eiland te laten vervoeren.

10 juni 2014
Na twee dagen varen nemen we een dagje rust. Met de bus rijden we het hele eiland over. We stoppen middenin het niks om een typisch ronde Bornholmer kerk te bekijken. Daarna naar Svaneke, Ronne en the Hammerhouse, nee Hammerhus. We hebben helaas maar een dag, maar je kan hier wel een week doorbrengen. We komen hier zeker nog een keer terug.

11 juni 2014
En weer verder. Op naar Utklippan. Dit is een klein eilandje aan de zuidoostkust van Zweden. Zes jaar geleden wilden we hier al naar toe. Toen was de wind te sterk en de golven te hoog. Al die tijd stond Utklippan op onze putslijst. Vandaag gaan we die van de lijst afhalen.

Als we het eilandje naderen zien we eerst de vuurtoren, en daarna een paar rotsen die uit de zee oprijzen. De aanloop moet je netjes nemen want de rotsen liggen hier vlakbij de vaarroute. De baltic bump is nooit ver weg. Siets vaart ons naar binnen en heeft de aanloop goed bestudeerd. We liggen in een jiffie. De Engelse Swan die na ons binnen komt pakt wel een rots mee en ligt met een luide bonk even stil. Ouch.

Het eiland bestaat uit twee losse gedeelten, een noordelijk en zuidelijk deel. Eigenlijk dus twee eilandjes. De haven ligt in het noordelijk deel, terwijl het restaurant in het noordelijk deel ligt. Gelukkig liggen er drie roeibootjes klaar waarmee je naar de overkant kan. Daar aangekomen lopen we rond en komen de havenmeester annex zelf benoemde "president van Utklippan" tegen. Hij is ook de kok en bakt voor ons hamburger met patat. Aardige vent. In de zomer woont hij drie maanden op het eiland, de rest van het jaar op het vasteland.

We zijn onder de indruk van het eiland. Er is helemaal niets en toch vinden we het geweldig!

12 juni 2014
De wind is zoals verwacht naar het westen gedraaid. Onze kade is nu hogerwal en dat maakt de afvaart kinderspel. Het eerste stuk hebben we nog wat golven achterop en surfen we weer in sneltreinvaart naar het noorden. Eenmaal in de lij van het vasteland worden de golven lager. De wind blijft lekker doorstaan en daarmee houden we de sneltreinvaart nog even vast. Zeker in de windstoten loopt Folie heerlijk door. Rond vijven komen we in Kalmar aan. We zien een klein gaatje tussen twee boten, pakken de hekboei op en piepen Folie er meteen tussen. Aanleggen Scandinavian style.

13 juni 2014
We gaan de stad bekijken omdat we het idee hebben dat we dat 6 jaar geleden helemaal niet gedaan hebben. Nu we er rondlopen komen we er achter dat we dat toch wel gedaan hebben. In de stad rijden vrachtwagens rond met jongelui met witte kapiteinspetjes op in de laadbakken. Dit zijn middelbare scholieren die geslaagd zijn voor hun eindexamen en met veel herrie dat de stad laten weten. De hele middag dansen ze op harde muziek in hun vrachtwagens, die de halve stad rondrijden. Leuk!

's Avonds kijken we naar Spanje-Nederland. 1-5? 1-5! Kick ass!!!!!

Dan nu weer de huiskamervraag. In Utklippan kwamen we de zelfbenoemde "president van Utklippan" tegen. Hij is ook kok, schoonmaker, techneut, havenmeester en wat nog meer. In de zomermaanden woont hij drie maanden op het eiland. De vraag: hoe heet de havenmeester en waar woont hij op het vasteland? Het antwoord mag zoals elke keer naar folieadeuxopreis@yahoo.com gestuurd worden. Antwoorden op deze vraag moeten uiterlijk 20 juni bij ons binnengekomen zijn. Succes!

Naar het oosten

1 juni 2014

Na 12 uur slapen zijn we weer een beetje bijgetrokken en gaan we met frisse moed verder. De stroom staat om 12 uur mee richting Brunsbuttel, dus er is geen noodzaak om vroeg op te staan. Zo halverwege de dag vertrekken betekent echter ook dat we het Kieler kanaal niet nog dezelfde dag kunnen afleggen. Bij de sluizen aangekomen kunnen we nog net mee. Alleen de boot achter ons dreigt ons te overvaren dus die helpen we met aan de steiger vastmaken.

Omdat we zo snel door de sluis zijn gekomen ( nul wachttijd, lekker) zijn we wel heel vroeg in Brunsbuttel aangekomen. Binnen 5 seconden besluiten we door te varen en ergens onderweg aan te leggen voor de nacht. In het kanaal zijn niet veel mogelijkheden, maar we zien wel waar het schip strandt (hmmm, beetje ongelukkige uitdrukking hier...). Om half acht komen we langs het Giselau kanaal en daar leggen we aan voor de nacht. Middenin het land is er alleen een wachtsteiger; perfect! De boeren werken met man en macht door om de eerste lading hooi binnen te halen. Tot 10 uur scheuren ze met trekkers en opleggers over de smalle wegen. Op de dag des heeren wordt er keihard gebuffeld. En ik maar denken dat boeren altijd godvrezend volk was.

2 juni 2014
In het vroege ochtendlicht zien we dat er mist over het smalle zijkanaal hangt. Mooi gezicht. Zolang het blijft hangen mogen we nog niet weg, het is dan verboden voor jachten om op het kanaal te varen
 Af en toe trekt de boot aan de lijnen als het water onder haar weggezogen wordt door de grote schepen die een kilometer verderop, in het grote kanaal, langsvaren. Nou ja, het is nog voor zessen, dus we slapen uit.

Om half tien is de mist verdwenen, tijd om te gaan. Met nog 55 km te gaan dood ik de tijd met het maken van filmpjes onderweg, en doen we zelf onze eerste lipsync.  De tekst is nog wat roestig bij ons; toch maar een spiekbriefje gebruiken? Rond vieren zijn we bij Holtenau. We eindigen de dag in Strande, aan het strand met een verdiende weisswein en Erdinger.

3 juni 2014
Dit wordt onze stranddag. Er is namelijk helemaal geen wind, en in weer een dag motoren hebben we helemaal geen zin. Uiteindelijk zien we het strand alleen van een afstandje, want we fietsen wat in de omgeving en keutelen een beetje rond. Morgen weer verder.

4 juni 2014
Naar het... noorden! Er is een oostelijke wind voorspeld, dus gaan we richting Denemarken. De koers is de eerste paar uur niet bezeild. Dat geeft ons de kans om met een infucker (infukker?) te experimenteren. Het werkt nog aardig ook. Terwijl Siets de boot stuurt kan ik in mijn afwacht eindelijk de gitaar pakken en mijn eerste noten gaan oefenen.

Tegelijkertijd heb ik het vistuig uitgezet en dat levert de eerste vangst op. Een geep heeft de verleiding van mijn nagelneue groen-metallic kunstaas niet kunnen weerstaan. Vette beute! Nou niet echt hoor, het zijn slanke vissen.

Bij de zuidpunt van Langeland aangekomen kunnen we afvallen en snellen we naar onze eindbestemming van vandaag, Spodsbjerg. Aan loef ontwikkelt zich een spectaculaire wolk, die zomaar zou kunnen uitgroeien tot een enorme onweerswolk. Gelukkig loopt met een sisser af en drijft    die rustig over, een zwak windje achterlatend. Tijd om op te doeken en de haven binnen te lopen.

Spodsbjerg is een leuk haventje dat veel gebruikt wordt door sportvissers. In de zomer ligt het hier afgeladen, maar nu is het rustig en hebben we de ligplaats voor het uitkiezen. De wifi is hier retesnel: tijd om het blog bij te werken!

Moon, sorry van de vorige huiskamervraag; ik had de tuinbonen echt gewogen maar de resultaten liggen nog thuis. Daarom een opzoekvraag deze keer.

Wij lagen in het prachtige Strande. Pal ernaast ligt het zeilcentrum dat de Duitsers in 1972 voor de olympische spelen hebben opgetrokken. Alles is in beton gebouwd, we denken omdat ze er veel ervaring mee hadden? Hoe dan ook, er hing een bord met de olympische zeilklassen van dat jaar, en de namen van alle bemanningen die een medaille gewonnen hadden.

Nu de vraag: wat was de meest voorkomende voornaam van alle medaillewinnaars die op dat bord stonden? Inzendingen moeten uiterlijk 11 juni 23:59 ingeleverd zijn via de folieadeuxopreis@yahoo.com mail. Succes!