Bestemming voor vandaag, of morgen, is Lowestoft. We willen de dag goed benutten dus liggen al om zeven uur 's ochtends voor de sluis. Er waren meer mensen op het idee gekomen: een half konvooi gaat ons vooruit. Na elven valt de wind weg en motoren we de rest van de tocht, zo'n 23 uur. Peter vaart ons vooruit en elke twee uur hebben we even contact. Totdat hij te ver weg is en buiten bereik komt. Maar dan zijn we al in de volgende dag terecht gekomen.
's Avonds komen we in het donker bij de Humber. Hier kunnen we eindelijk de radar eens gebruiken om al het verkeer te volgen. Ook Corry en Wim maken zich nuttig en sturen de boot. Met al die apparaten voor je aan het werk zou je bijna denken dat je zelf niks meer hoeft te doen. Nou ja, niet in slaap vallen!
Maandag 22 augustus
Siets maakt me om half vijf wakker. Niet om de wacht over te nemen, maar om nog wat sterren te schieten met mijn sextant. Maar ergens heb ik een verkeerde aanname gedaan. Ik heb alle voorbereidingen gedaan om om vijf uur sterren te gaan schieten, maar nu blijkt dat de zon dan al echt op is. Als ik aan dek verschijn, zijn de eerste sterren al verbleekt aan de lichter wordende lucht en moet ik snel herberekenen waar ik welke sterren ga zien en nog kan schieten. Zo vroeg in de ochtend en vers uit bed lukt me dat amper, met als gevolg dat ik eigenlijk maar één ster echt kan gebruiken voor een plaatsbepaling. Nou ja, weer wat geleerd.
Na de lunch storten we allebei in en doen een tukkie in de kuip. We bellen Peter nog even; hij is doorgevaren naar de Orwell.
Huiskamervraag: vlak voor Lowestoft ligt een kardinale ton, zie foto. Wat klopt er niet aan deze ton?
Dinsdag 23 augustus 2011
Vies weer! We twijfelen of we wel verder moeten. Maar omdat de komende dagen zuidenwind voorspeld wordt, vertrekken we toch maar naar de Orwell. Daar vinden we een mijl voor Pin Mill een mooring net voor de boot van Peter. We gaan even een afscheidsborrel bij hem halen, want hij vertrekt morgen naar Nederland.
Woensdag 24 augustus
Onze opstapper Robert heeft geboekt: hij komt vrijdag naar Harwich. Dat geeft ons de tijd om hier nog een beetje rond te potteren. We varen naar de kant met de bijboot waar volgens Peter de modder nog hard is. Tot onze enkels zakken we in de zachte blubber; goed dat we de laarsjes aangetrokken hebben! Vage herinneringen van een waddenwandeling komen in me op.
Over een klif lopen we naar het dorp Pin Mill en zijn nog net op tijd om wat boodschappen in te slaan voordat de winkel om 1 uur dicht gaat. Lang leve het Engelse platteland. Ergens wel mooi hoor, dat dat nog kan.
Bij de rivier aangekomen lunchen we bij de Butt en Oyster. Dit is een befaamde pub in zeilerskringen waar hele volksstammen in het voorjaar naar toe varen. De kroeg ziet er leuk uit, en als souvenir koopt Siets er een wide bottom mug. Die wordt ter plekke afgewassen en in een doosje gedaan.
Donderdag 25 augustus
We douchen 's ochtends maar eens aan boord en gebruiken de solar shower. Het water is niet erg warm maar de kou is er net (maar dan ook net) vanaf. Daarna varen we de rivier een stukje af en gaan naar de Suffolk Yacht Harbour. We fietsen naar de Ship Inn, een goede pub in de buurt. Maar helaas, deze is 's middags dicht. Blijkbaar zijn we toch nog niet zo gewend aan de Engelse openingstijden... Uiteindelijk zitten we 's avonds in het clubhuis van de plaatselijke zeilvereniging, ook weer in een oud lichtschip. We praten even met een stel dat een paar weken daarvoor in Nederland gezeild heeft en zelfs door Alphen is gekomen! Volgens hun verhaal ligt het nog steeds op zijn plek.
Vrijdag 26 augustus
We zakken weer wat verder de rivier af en komen in Shotley marina aan. Dit ligt schuin tegenover Harwich, waar we Robert af gaan halen. De plaatselijke watertaxi vaart maar tot vijf uur 's middags terwijl Robert om acht uur aankomt. Daarom spelen we zelf maar voor taxi.
Zaterdag 27 augustus
De weersvoorspelling is voor zondag goed om over te steken, dus vandaag hebben we nog even vrij. Omdat er in Shotley en Harwich niet heel veel spannends gebeurt, besluiten we de rivier weer helemaal op te varen en naar Ipswich te gaan.
Dat blijkt een heel leuke stad te zijn. De stad zit vol met voetbalfans omdat het een thuiswedstrijd is. De winkelstraatjes zijn een niet onaardige mix van oude vakwerkhuisjes en nieuwerbouw. De rivierkades zijn gepimpt en zien er strak uit met leuke restaurantjes en pubs. Als we het plaatselijke park bezoeken barst de regen los. Hmmm, toch in de stad moeten blijven? We doen nog ff inkopen voor de oversteek die we nu voor morgenmiddag 12 uur gepland hebben. We gaan een beetje op tijd slapen, want morgen zullen we wel een tekort opbouwen.
De volgende huiskamervraag van deze nieuwsbrief: tegen wie speelde Ipswich en wat was de einduitslag?
De derde huiskamervraag: in Ipswich zit de pub The Fat Cat. Daar lopen een kroegkat en kroeghond rond. Hoe heten deze dieren?
Zondag 28 augustus
We gooien om half twaalf 's ochtends los en gaan richting de sluis. Die staat op free flow en dan moet je er zo doorheen kunnen. Een motorboot vaart wat breed er doorheen en verspert ons de weg. Snel draai ik op en roep via de marifoon de sluis op of we er wel doorheen kunnen. Nou nee, je moet wel even toestemming vragen. En er staat een licht op het sluishuisje. Oops, gemist! Mijn schaamrood op de kaken heeft dezelfde diepte als het rode stoplicht waar ik tegenaan kijk. Daarna zeilen we de rivier af en zijn om drie uur op zee. We varen om een grote windfarm heen die nog volop in aanbouw is. Wat verder uit de kust neemt de wind toe en hebben we wat rare golfslag als we over plaatselijke banken varen.
Voor Robert is het allemaal wat veel en als Siets hem zijn eten voor zijn neus zet, zelfs te veel. Hij duikt onder de railing en geeft over. Oefff. Hij houdt zich echter kranig en houdt met Siets uitkijk als we de shipping lane over steken in het pikkedonker. Als ik op wacht kom gaat Robert op een bank in de kuip slapen. We dekken hem toe met een paar fleece dekentjes en hopen er het beste van.
Maandag 29 augustus
In de nacht probeer ik op het vage schijnsel van vuurtorens over de horizon te zeilen, maar telkens verlies ik de juiste koers uit het oog en moet ik die met het kompas controleren. Totdat even later de wolken breken en de Melkweg met alle sterren zichtbaar worden. Nu heb ik voor me het sterrenbeeld Lier staan en gebruik dat om naar ons waypoint te zeilen. Eronder staan vijf sterren die een soort pijlpunt vormen die een nog beter richtpunt vormen. Met het zog dat fluoriscerend oplicht in de maanloze nacht vomt het een prachtig geheel.
In het derde en laatste uur van mijn wacht lijkt de wind toe te nemen. De lucht trekt weer dicht en soms wordt de vaag waarneembare horizon door een hoge golf afgeschermd. Van sommige golven is het witte brekende schuim opvallend goed te zien, ondanks dat er helemaal geen maanlicht is! Allemaal tekens dat het duidelijk harder is gaan waaien. Omdat we al voor het donker het grootzeil naar beneden hebben gehaald en de genua ver gereefd hebben, is het allemaal goed controleerbaar en lopen we nog steeds met ruim 6 knopen over de grond naar de Nederlandse kust.
Siets lost mij weer af om twee uur en zeilt op het licht van de vuurtorens langs de kust richting de uiterton van Stellendam. Als ik om zes uur het roer overneem hebben we nog maar een uur te gaan totdat we het Slijkgat in gaan. Nog snel een kop koffie naar binnen, luiken dicht en allemaal aangelijnd duiken we het gat in. Links naast ons breken de golven op de ondiepten. Ook in de geul komen regelmatig brekers voor. Ik moet flink werken om de boot recht te houden. Robert waarschuwt voor een flinke golf die ons van achteren oploopt. Als ik achterom kijk zie ik het schuim boven het dek uitklimmen. Even denk ik dat de golf over de boot zal breken, maar loopt dan op het laatste moment onder ons door. Gelukkig kan ik Folie recht houden en surfen we de geul door. In de marina lezen we later dat de geul op dit punt verzandt en ondieper is. Al met al een spectaculaire binnenkomst!
Een uur later is het ergste leed geleden en varen we achter de banken in relatieve rust naar de buitenhaven van Stellendam. Tegen de tijd dat we door de sluis kunnen wordt de brug die ervoor ligt niet meer bediend vanwege de harde wind. Hebben wij weer!
Voordat we goed en wel in de marina van Stellendam liggen is het twee uur 's middags. We zijn alledrie gaar van de tocht en gaan eerst maar eens lekker douchen. Daarna doet een uitgebreid gebakken ei wonderen. Om de benen te strekken fietsen we naar de visafslag. Met de visserscooperatie en een hengelsportwinkel is het een geweldige plek. Niemand vertellen hoor! De man van de hengelsportwinkel is dolenthousiast en vertelt honderduit over pieren, zagers, molens en spoelen en buigt een hengel dubbel om te laten zien wat voor kwaliteit het is. Dat klopt wel want het ding veert nog terug ook en glimt indrukwekkend . De gezouten zagers zijn een soort wonderaas dat ik eigenlijk meteen had moeten meenemen. Nou ja, voor de volgende keer.
's Avonds drinken we nog een whisky als slaapmutsje. Het slaat bij ons allemaal in en we vallen als een blok in slaap.
Dinsdag 30 augustus
Lekker uitgeslapen ontbijten we rond half tien. Als we om kwart voor elf af willen gooien, komt een oude baas op de steiger langsgelopen. Het blijkt de oude havenmeester en zit een beetje om een praatje verlegen. We komen amper van hem af. Aardige vent wel hoor.
Op de motor varen we het slijkgat weer uit. Vergeleken met gisteren staat er een stuk minder wind en dito zeegang. Nu kunnen we duidelijk zien dat op de plek waar we gisteren de grote breker hadden, het ondiep moet zijn. Aan de rechterkant van de geul breken de golven, aan de linkerkant is het water een stuk rustiger. Probleemloos varen we naar het einde van de geul en zetten zeil. Maar dan is de wind helemaal weg en moeten we op de motor verder richting Maasmond. Een uur later kunnen we weer zeilen en roepen we de verkeersleider op. Die maakt er een sport van om de namen van jachtjes verkeerd uit te spreken. Ergens wel grappig... Na het passeren van de maasmonding sturen we direct op Scheveningen aan. Dat lopen we om half zes 's middags aan. Als we nog even snel boodschappen doen in de plaatselijke Jumbo komen we in een sketch terecht als de kassajuffrouw om hulp vraagt van de groente-afdeling. Via de intercom kan de hele winkel haar steeds dringender en dwingendere oproepen volgen. Erg grappig! Terug op de boot wachten we Gertina op als die Robert komt ophalen. Om half elf zwaaien we hen uit
Oeps, morgen om kwart over vier er uit. Adios!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten