Folie a Deux Reisverslag 02

Dinsdag 8 juni 2010
Zweden? We waren toch in Engeland? Toch stikt het hier van de Zweden. De ene heeft net een boot aan de Engelse zuidkust gekocht. De eerste tocht met wind op de kont en golven tot halverwege de zalings was even schrikken. Ze liggen hier bij te komen. Anderen zijn oceaanschuimers met een bakdekker van 9 meter, waar alles op en aan zit wat je maar kunt verzinnen. Ja, ook veel ducttape.

Vandaag gaan we naar London. Al in het vorige najaar hebben we van Moe geld gekregen om een tapijtje van Laura Ashley te kopen voor het opgeknapte boudoir. Dat moet er vandaag maar eens van komen.

Na anderhalf uur treinen komen we in de stad aan en lopen richting Harrod´s. Daar moet ook de LA winkel zijn. Onderweg hoost het van de regen. Zoals het Engelsen betaamt lopen er een paar stug door, ook zonder paraplu. Twee hippe jongens zijn tot op de draad nat, maar ja wel hip he?! In de LA winkel aangekomen blijken ze helemaal geen tapijtjes te hebben. Maar gelukkig is er een andere shop in het nieuwe winkelcentrum bij Shepherd´s Bush, het grootste van Europa (meteen komt er een flauwe woordgrap in me op maar ik weet een glimlach in te houden). Of we dat winkelcentrum kennen? Sorry love, de laatste keer dat we hier waren, was tien jaar geleden. Geen probleem, we krijgen vijf verschillende buses op waarmee we naar Shepherd´s Bush kunnen.
Huiskamervraag 3: Welke bekende bloke zit er in de koets voor Buckingham Palace?

Daar aangekomen blijkt de winkeljuffrouw niet overdreven te hebben. Ik ken gelukkig niet alle winkelcentra van Europa, maar deze is f…..g nieuw en r..e groot! En de LA winkel heeft het tapijtje dat we willen hebben. Mission accomplished.

Weer in Dover aangekomen willen we in de RCPYC (Royal Cinque Ports Yacht Club) gaan eten. De ontvangst is echt Engels: Are you a member? Do you have a yacht? vraagt de commodore (of zoiets, in ieder geval met 5 speldjes op zijn revers waar vast veel moeite voor gedaan moet zijn). Ja we zijn te gast in de haven en willen graag eten. What kind of meal are you looking for? Well, like eh… diner? Ja haha daar hadden zelfs die droge Engelsen niet van terug :-). De commodore adviseert steaknight at the Eight Bells, de dame het Hongaarse restaurant. De laatste wint het, waarschijnlijk omdat die het minste ver lopen is. Als we binnenkomen zit er één echtpaar te eten. Ik kijk in de ogen van de vrouw en het nummer Hotel California komt in me op. Even denk ik dat ze gaat zeggen: run you fools, run! Maar nee, het eten is splendid zegt ze. En daar is geen woord van gelogen. Helaas is de vissoep niet voorradig. De engelsen blijken niet bij machte te zijn om zoetwaterkarper te vangen en die is nodig voor het recept. Dus Robert, hier liggen kansen! Overal in het restaurant hangen Bob Ross-achtige schilderijen. Best wel aardig gedaan, en de waterpartijen zijn helemaal ok. Twintig jaar geleden waren Bob´s art classes op tv en ik schaam me er niet voor te zeggen dat ik er heel wat heb zitten kijken om half één ´s nachts. Dat betaalt zich nu uit (denk ik dan maar).

Terug in de haven ligt er weer een nieuwe Zweed.

Woensdag 9 juni 2010
Vandaag gaan we naar Eastbourne. Tenminste, dat is de planning. Afvaart is om elf uur, eh nee om twaalf uur. Kleine verrekening met UTC en British Summer Time en zo. Nou ja geen probleem want om tien uur zit de haven ineens potdicht met mist. Rustig aan dan maar. Tot om kwart over elf de mist optrekt. We maken alsnog klaar voor vertrek en gooien om twaalf uur los voor weer acht uur motoren (zo zal blijken). Onderweg kijken we uit naar dolfijnen en basking sharks (reuzen haai), want die schijnen hier rond te zwemmen. Helaas zien we ze niet. Ook gewone vis zit hier weinig, want met de popper vangen we niks. Misschien is het ding te nep als kunstaas, want zelfs de hongerigste meeuw wil er nog niet op aanvallen. Wel komt er af en toe een gannet (Jan van Gent… Huiskamervraag 2: ff googelen waarom die zo genoemd is) kijken en we zien er een duiken. Het is alsof je in National Geographic Channel zit. Mooie vogels. De beloofde NO wind wil maar niet gaan waaien, in plaats daarvan blijft het onbewolkt en vrijwel windstil. Een goede gelegenheid om wat zonnetjes te schieten met mijn sextant. De metingen ga ik morgen verwerken en kan dan controleren hoe goed mijn sextant is (of hoe goed ik met een sextant kan omgaan). Op de foto's zien jullie diverse NH-cadeautjes aangepast en goed benut.

Aangekomen in Sovereign Harbour ligt naast ons een Swede 55. Zweedse boot, een slanke drijvende sigaar. Schitterende racebak, maar dan in Zweedse stijl. Siets en ik kwijlen allebei bij de aanblik van deze 16.5 meter lange en 3 meter brede boot. Verjongde mast, bakstagen, 9/10 getuigd, mooie overhangen… een plaatje!

Een uurtje later komt onze Engelse buurman uit Dover ook binnen. Ze hebben geankerd voor Hastings maar het werd te choppy. Daarom liggen ze nu hier maar ze vinden de haven wel duur. Daar hebben ze helemaal gelijk in. Dat ankeren, dat moeten wij ook wat meer gaan doen; vind ik best wel scheeps. Als afsluiting komen we een echtpaar tegen dat na negen jaar onderweg is naar huis vanuit… Venezuela. Dat ze ons voor lange afstands zeilers uitmaken (vanwege Witte Wim) vatten wij op als een compliment. Als je hun verhalen zo hoort… dan moeten wij snel de staatsloterij winnen. En dat kan morgen!

Donderdag 19 juni 2010
Vandaag is een succesvolle dag. Ten eerste is Tante Rookje genezen aan haar contacten. Het heeft Bart wel ruim een halve dag head first in de hondenkooi en staand in de bakskist (in de regen met een tentje erover gebouwd van een paraplu en een boodschappentas!) gekost, maar het resultaat mag er wezen. We hebben een echt werkend James Bond radarscherm! Daarnaast hebben we aardse zaken als de was, schoonmaken van de boot en de boodschappen afgehandeld. Na de bespreking van de verkiezingsuitslagen op de steiger en de uitgesproken hoop op een Paars-Plus, konden we aan het rekenen. Bart aan al zijn metingen met de sextant van de afgelopen dagen. En ja, er waren kruispeilingen bij en geschoten zonnetjes en een bepaling van de indexfout. Dus de oplossing van huiskamervraag 1 lees je hier niet. Maar wel dat hij heel trots is op slechts 4 NM afwijking op zijn plaatsbepaling! Zeker wanneer je weet dat de eerste berekening vertelde dat we bij Texel zaten, terwijl de metingen in Edam gedaan waren (= 60­+ NM afwijking).
Ik met onze eerste aanstaande oversteek waarbij we dwarsstroom verwachten en moeten verrekenen. Lekker rommelen met stroomdiagrammen, voortgangsplanning en vectoren! Altijd ergens goed voor die wis- en natuurkunde op het VWO! Leg het je kinderen uit, want het is echt een genot!
Eigenlijk zou ik wel direct naar Le Havre willen, maar het weerbericht voor morgen verhaalt van N-NW 2. En om nou 87 NM te motoren…. Daar worden we vast niet vrolijk van. Het alternatief is Fecamp; 65 NM van hetzelfde. Inmiddels zitten we in een engelse wijnbar (?!) waar free wi zou moeten zijn. Nou, je krijgt keurig een code, maar we vangen hier niets op. In de haven is het precies omgekeerd: volop kanalen, maar allemaal met wachtwoorden beschermd. Dus toch maar weer uploaden via een stickje aan een vaste computer ergens, want dat lukt niet in deze wijnbar. We vinden het erg leuk om jullie mailtjes te lezen. En wie weet wordt het verzoek om "Bimbo-quiz-vragen" ook nog wel gehonoreerd.
Heerlijke franse sauvignon blanc overigens. Bart zit aan het lokale bitter. Eigenlijk vindt hij het net pis, maar dat kan hij niet zeggen. Sorry love, did you understand that? Dus bestelt hij er nog maar eentje. Maar dan een Foster.