Zaterdag 12 juni 2010
Vandaag vertrekken we uit om acht uur met lichte wind uit Eastbourne. We rommelen wat met de zeilen e
n hebben na veertig minuten de genua uitgeboomd en het grootzeil aan een bulletalie. Een uurtje later halen we de boel maar weer naar beneden omdat we de wind precies doodvaren. Op de motor varend hebben we genoeg prik om de radar aan te zetten en uit te proberen. Het beeld is grover dan ik bij luchtmacht gezien heb (goh, da´s een ver verleden). Maar duidelijk genoeg voor een positiebepaling van de diverse schepen. Een zeilbootje dat een stukkie voor ons zit geeft soms wel soms geen echo. We zullen zelf ook wel zo´n soort echo geven. Beetje bedenkelijk wel, misschien toch maar een actieve radarreflector aanschaffen? Ik dacht eigenlijk voor dit jaar klaar te zijn met geld uitgeven aan de boot.
Voordat we de shipping lanes oversteken krijgt Corry weer kuren.
In mijn afwacht schroef ik haar open en jawel: een oude klacht is teruggekomen. Het aandrijftandwieltje op de elektromotor is bijna van de as af gelopen. Schoonmaken en opnieuw vastklemmen met loctite ertussen is de oplossing. Tot het weer loslaat natuurlijk.
Na de shipping lanes komt er een klein beetje wind en zetten we de zeilen bij. Al motorzeilend komen we in Fecamp aan.
Zondag 13 juni 2010
Bij de VVV blijken we de bus naar Etretat al gemist te hebben. Dus duiken we na de lunch Fecamp in. Geen straf. Het is een mooie badplaats met leuke winkelstraten en mooie straatjes met oude gebouwen.
Een daarvan is het Palais de Benedictine. We bekijken het museum wat er is ingericht oa over hoe de likeur die er vandaan komt gemaakt wordt. Het geheel eindigt met een degustation. Altijd leuk. Nou deze keer niet. We zagen tijdens de rondleiding al heel veel hyssop; hoofdbestanddeel.
En je voelt ´m al: daar smaakt het ook naar. Ik vind het eigenlijk gewoon smaken naar sterke Zonnatura kruidenthee en daar houd ik ook niet van. Dit is de eerste rondleiding op een estate van een drankenproducent waar ik GEEN fles mee neem. Wel een gelegenheid voor een Bimbo-
Huiskamervraag nr 4: Welke bekende cocktail bevat Benedictine?
De moules in een restaurant aan het strand smaken prima. We zien hoe Duitsland glansrijk wint van Australie, wat toch steeds een stap te laat is.
Maandag 14 juni 2010
Onze aanvankelijke plannen om vanaf Fecamp de Seine-monding in te duiken en de landingsstranden van 1944 te bezoeken worden gedwarsboomd door het meerdaagse weerbericht. Ten eerste minimaal 3 dagen harde wind, gevolgd door alleen maar noordenwind. We besluiten deze dag nog te benutten om naar Dieppe te varen en daar de near gale uit te zitten. 1 uur na laagwater schuiven we heeeel voorzichtig de haven uit, want alle boeken zeggen dat dat pas 2 uur na LW kan. Maar als ik de waterhoogte en de rijzing bereken, gekoppeld aan het vlakke water van vanmorgen, dan moet het kunnen. En het kan! Eerst is het nog motoren in de regen, maar al snel is er wind en zon en zeilen we. Door de stroom opgedrukt, kunnen we ook mooie slagen maken. Op de marifoon horen we de near gale al aankondigen: Soon. Gaanderweg wordt de zeegang hoger, zeker rond de landpunt Pointe d´Ailly, maar we lopen prachtig! Tegen 13.30 uur hijs ik de KNVB-vlag, want Nederland moet tegen Denemarken voetballen. We kunnen op
zee gewoon Radio Wereldomroep ontvangen, dus Jack van Gelder schalt door de kuip.
In Dieppe hebben we niet zo veel keus meer in ligplaats. Iedereen is hier vandaag kennelijk gebleven, dus komen we aan het uiteinde van de voorste steiger te liggen. Volgens Bart had de harde wind er nu al wel moeten zijn. Hij gelooft er niet meer in dat het nog komt. De barometer stijgt al de hele dag en het is stralend weer! We trekken de korte broek aan het gaan de stad in. En oh ja, Anja en Paul gefeliciteerd!
Dinsdag 15 juni 2010
Vannacht was een doorwaakte. Het is dus toch gekomen. Wie herinnert zich nog nachten in Hydra of Ystad, waar de steiger net zo hard schommelde als de boot, waar lijnen breken en boten op drift raken?! Dit was er ook zo een. De buren Leen & Caro van El Viento werden bijna gekraakt door hun buren (zijnde niet ons, maar een ferro-cementen schip van 14 ton) en zelf lagen we ook niet zo lekker. Inmiddels zijn alle lijnen goed lang belegd en gedubbeld, de voorste voorzien van oude brandweerslang tegen doorslijten. De schokken proberen we op te vangen door ´snubbers´: vertragingen in de lijnen. Bv door er een gewicht aan te hangen of een stootkussen tussen te klemmen. Maar we zijn wel een beetje brak.
Ook vandaag is het stralend en warm weer. Maar wel met 6 Beaufort in de haven! Als je denkt dat dat al iets voorstelt: We zijn nog even langs het strand en de pier gelopen en dan boezemt de zee vooral ontzag in. We vinden beiden wel dat we er een vakantiebestemming bij hebben gevonden. Het is hier prachtig. Indrukwekkende kalkrotsen langs de kust, mooie plaatsjes in de valleien, stranden waar een ontspannen sfeer hangt en waar visserij nog bestaat. Gelukkig zijn we hier nog wel even. De Franse radio meldt, dat de wind zeker nog tot jeudi aanhoudt.
Enfin, tijd voor Bimbo-Huiskamervraag 5: Hoeveel brillen heeft Sietske mee genomen op vakantie? Dat is exclusief wc-bril.
Woensdag 16 juni 2010
Rond hoogwater is de deining in de haven het hevigst. Dat was vannacht rond de klok van twee. Gelukkig liggen we nu vrij goed, dus als het hoogste tij voorbij is, slapen we goed. De Franse marifoon spreekt voor vandaag van NO 7. Tijd voor een walprogramma!
Donderdag 17 juni 2010Langzamerhand worden we steeds gaarder. De doorwaakte nachten wreken zich en voordat we goed en wel hersteld zijn, brood gehaald hebben en wat slapen, is het weer hoogwater.
´s Avonds lijkt het eindelijk iets rustiger te worden. Dat wil zeggen: we horten en stoten nog steeds, maar hoeven er niet meer uit om af te houden of extra lijnen verzwaard met ankers en dergelijke te beleggen. Deels omdat de felheid van de golven afneemt, deels, omdat alle lijnen inmiddels als een web rond de boot liggen en alle gewichten en stootwillen als ´snubber´ in gebruik zijn én we er ons bij neer leggen dat we een keer per tij de kant raken. We zijn ´havenmoe´.
Vandaag vertrekken we uit om acht uur met lichte wind uit Eastbourne. We rommelen wat met de zeilen e
n hebben na veertig minuten de genua uitgeboomd en het grootzeil aan een bulletalie. Een uurtje later halen we de boel maar weer naar beneden omdat we de wind precies doodvaren. Op de motor varend hebben we genoeg prik om de radar aan te zetten en uit te proberen. Het beeld is grover dan ik bij luchtmacht gezien heb (goh, da´s een ver verleden). Maar duidelijk genoeg voor een positiebepaling van de diverse schepen. Een zeilbootje dat een stukkie voor ons zit geeft soms wel soms geen echo. We zullen zelf ook wel zo´n soort echo geven. Beetje bedenkelijk wel, misschien toch maar een actieve radarreflector aanschaffen? Ik dacht eigenlijk voor dit jaar klaar te zijn met geld uitgeven aan de boot.Voordat we de shipping lanes oversteken krijgt Corry weer kuren.
In mijn afwacht schroef ik haar open en jawel: een oude klacht is teruggekomen. Het aandrijftandwieltje op de elektromotor is bijna van de as af gelopen. Schoonmaken en opnieuw vastklemmen met loctite ertussen is de oplossing. Tot het weer loslaat natuurlijk.Na de shipping lanes komt er een klein beetje wind en zetten we de zeilen bij. Al motorzeilend komen we in Fecamp aan.
Zondag 13 juni 2010
Bij de VVV blijken we de bus naar Etretat al gemist te hebben. Dus duiken we na de lunch Fecamp in. Geen straf. Het is een mooie badplaats met leuke winkelstraten en mooie straatjes met oude gebouwen.
Een daarvan is het Palais de Benedictine. We bekijken het museum wat er is ingericht oa over hoe de likeur die er vandaan komt gemaakt wordt. Het geheel eindigt met een degustation. Altijd leuk. Nou deze keer niet. We zagen tijdens de rondleiding al heel veel hyssop; hoofdbestanddeel.
En je voelt ´m al: daar smaakt het ook naar. Ik vind het eigenlijk gewoon smaken naar sterke Zonnatura kruidenthee en daar houd ik ook niet van. Dit is de eerste rondleiding op een estate van een drankenproducent waar ik GEEN fles mee neem. Wel een gelegenheid voor een Bimbo-Huiskamervraag nr 4: Welke bekende cocktail bevat Benedictine?
De moules in een restaurant aan het strand smaken prima. We zien hoe Duitsland glansrijk wint van Australie, wat toch steeds een stap te laat is.
Maandag 14 juni 2010
Onze aanvankelijke plannen om vanaf Fecamp de Seine-monding in te duiken en de landingsstranden van 1944 te bezoeken worden gedwarsboomd door het meerdaagse weerbericht. Ten eerste minimaal 3 dagen harde wind, gevolgd door alleen maar noordenwind. We besluiten deze dag nog te benutten om naar Dieppe te varen en daar de near gale uit te zitten. 1 uur na laagwater schuiven we heeeel voorzichtig de haven uit, want alle boeken zeggen dat dat pas 2 uur na LW kan. Maar als ik de waterhoogte en de rijzing bereken, gekoppeld aan het vlakke water van vanmorgen, dan moet het kunnen. En het kan! Eerst is het nog motoren in de regen, maar al snel is er wind en zon en zeilen we. Door de stroom opgedrukt, kunnen we ook mooie slagen maken. Op de marifoon horen we de near gale al aankondigen: Soon. Gaanderweg wordt de zeegang hoger, zeker rond de landpunt Pointe d´Ailly, maar we lopen prachtig! Tegen 13.30 uur hijs ik de KNVB-vlag, want Nederland moet tegen Denemarken voetballen. We kunnen op
zee gewoon Radio Wereldomroep ontvangen, dus Jack van Gelder schalt door de kuip.In Dieppe hebben we niet zo veel keus meer in ligplaats. Iedereen is hier vandaag kennelijk gebleven, dus komen we aan het uiteinde van de voorste steiger te liggen. Volgens Bart had de harde wind er nu al wel moeten zijn. Hij gelooft er niet meer in dat het nog komt. De barometer stijgt al de hele dag en het is stralend weer! We trekken de korte broek aan het gaan de stad in. En oh ja, Anja en Paul gefeliciteerd!
Dinsdag 15 juni 2010
Vannacht was een doorwaakte. Het is dus toch gekomen. Wie herinnert zich nog nachten in Hydra of Ystad, waar de steiger net zo hard schommelde als de boot, waar lijnen breken en boten op drift raken?! Dit was er ook zo een. De buren Leen & Caro van El Viento werden bijna gekraakt door hun buren (zijnde niet ons, maar een ferro-cementen schip van 14 ton) en zelf lagen we ook niet zo lekker. Inmiddels zijn alle lijnen goed lang belegd en gedubbeld, de voorste voorzien van oude brandweerslang tegen doorslijten. De schokken proberen we op te vangen door ´snubbers´: vertragingen in de lijnen. Bv door er een gewicht aan te hangen of een stootkussen tussen te klemmen. Maar we zijn wel een beetje brak.
Ook vandaag is het stralend en warm weer. Maar wel met 6 Beaufort in de haven! Als je denkt dat dat al iets voorstelt: We zijn nog even langs het strand en de pier gelopen en dan boezemt de zee vooral ontzag in. We vinden beiden wel dat we er een vakantiebestemming bij hebben gevonden. Het is hier prachtig. Indrukwekkende kalkrotsen langs de kust, mooie plaatsjes in de valleien, stranden waar een ontspannen sfeer hangt en waar visserij nog bestaat. Gelukkig zijn we hier nog wel even. De Franse radio meldt, dat de wind zeker nog tot jeudi aanhoudt.
Enfin, tijd voor Bimbo-Huiskamervraag 5: Hoeveel brillen heeft Sietske mee genomen op vakantie? Dat is exclusief wc-bril.
Woensdag 16 juni 2010
Rond hoogwater is de deining in de haven het hevigst. Dat was vannacht rond de klok van twee. Gelukkig liggen we nu vrij goed, dus als het hoogste tij voorbij is, slapen we goed. De Franse marifoon spreekt voor vandaag van NO 7. Tijd voor een walprogramma!
Donderdag 17 juni 2010Langzamerhand worden we steeds gaarder. De doorwaakte nachten wreken zich en voordat we goed en wel hersteld zijn, brood gehaald hebben en wat slapen, is het weer hoogwater.
´s Avonds lijkt het eindelijk iets rustiger te worden. Dat wil zeggen: we horten en stoten nog steeds, maar hoeven er niet meer uit om af te houden of extra lijnen verzwaard met ankers en dergelijke te beleggen. Deels omdat de felheid van de golven afneemt, deels, omdat alle lijnen inmiddels als een web rond de boot liggen en alle gewichten en stootwillen als ´snubber´ in gebruik zijn én we er ons bij neer leggen dat we een keer per tij de kant raken. We zijn ´havenmoe´.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten