Woensdag 2 juni 2010
Va
ndaag is het voor Siets en mij de laatste werkdag. Ik rond nog dingen af op het werk en na een laatste check van het weer op internet, rijd naar huis. de
vakantie is begonnen! Na het avondeten pakken we de laatste dingen in en maak ik het fornuis nog snel schoon. Uiteindelijk rijden we om half tien 's avonds naar de boot. Bij het inladen van de boodschappen (twee karretjes vol, wat sjouwen we toch allemaal mee?) komt Siets tot de ontdekking dat ik het brood en de ingevroren rendang vergeten ben mee te nemen. Niet erg an sich, wel ergerlijk.
ndaag is het voor Siets en mij de laatste werkdag. Ik rond nog dingen af op het werk en na een laatste check van het weer op internet, rijd naar huis. de
vakantie is begonnen! Na het avondeten pakken we de laatste dingen in en maak ik het fornuis nog snel schoon. Uiteindelijk rijden we om half tien 's avonds naar de boot. Bij het inladen van de boodschappen (twee karretjes vol, wat sjouwen we toch allemaal mee?) komt Siets tot de ontdekking dat ik het brood en de ingevroren rendang vergeten ben mee te nemen. Niet erg an sich, wel ergerlijk.Donderdag 3 juni 2010
Vandaag motoren we naar IJmuiden. We zijn om half acht op en vertrekken een half uur later. Onderweg ontbijten en wassen we en brengen de boot nog aan kant. omdat we het blad van Witte Wim niet geinstalleerd hebben, moeten we zelf sturen. Dat krijg je ervan als je onvoorbereid vertrekt. Niet erg an sich, wel ergerlijk.
In de sluis van Enkhuizen zet ik snel het blad erop. De twee weken geleden gemonteerde radarpaal zit in de weg voor de oude steun voor Corry en daarom heb ik een nieuw steuntje gemaakt. Nu maar hopen dat het werkt. Je kan wel van alles verzinnen voor je boot, maar je moet dat eigenlijk wel voor je vakantie uitproberen. Nu gaan we ongetest op reis. Niet erg an sich, wel ergerlijk..... hum ik ben aan vakantie toe!
De tocht naar IJmuiden gaat als een speer. We zijn om twee uur al bij de Schellingwouderbrug en kunnen zo door de brug en de Oranjesluizen. Ook de sluis bij IJmuiden staat uitnodigend open. Al met al liggen we om half zes aan de steiger. Siets nodigt een oud collega van haar uit voor het avondeten en zo keuvelen we gezellig de avond door. Uiteindelijk stuurt Miriam ons naar bed: morgen moeten we om vier uur op!
Vrijdag 4 juni 2010
De wekker gaat om vier uur, de afvaart is een uur later. De wind die er staat varen we zo goed als dood. Nog slaperig zetten we Corry en Wim aan het sturen. En dat gaat uren zo door, terwijl Matsumitsu trouw dreunend zijn werk doet. Misschien tijd om iedereen weer even voor te stellen.We varen met Folie a Deux. Wij zijn Bart en Sietske, schippers en eigenaren. Witte Wim de Windvaan stuurt eigenlijk altijd de boot, bij weinig wind geholpen door Corrie de Correctiestaaf oftewel stuurautomaat. Igor is onze windmeter. Zijn stekkers bestaan als een soort Frankensteinmonster uit bij elkaar gezochte en opgelapte onderdelen en meestal doet 
'ie het. En jullie herinneren je natuurlijk Bruno, de halfgod ehhh de halfwinder. Onze voortgang bij licht weer. Zeilen met Bruno is altijd weer Funkyzeit! In de machinekamer staat Matsumitsu, onze trouwe en weinig genoemde maar hooggewaardeerde dieselmotor. Nieuw aan boord is Tante Rookje, de radar. Ze is al wat ouder, vooral haar contacten. Daar werken we dan ook nog aan. En tenslotte reist tegen wil en dan Sebastiaan de Spin mee. Hoe we hem ook toespreken, bemoedigend of bestraffend, hij spint iedere nacht dichte webben die wij de volgende morgen met de dweil verwijderen. Op het moment leeft Sebastiaan in de ankerkluis. Best gezellig op zo'n klein bootje.
'ie het. En jullie herinneren je natuurlijk Bruno, de halfgod ehhh de halfwinder. Onze voortgang bij licht weer. Zeilen met Bruno is altijd weer Funkyzeit! In de machinekamer staat Matsumitsu, onze trouwe en weinig genoemde maar hooggewaardeerde dieselmotor. Nieuw aan boord is Tante Rookje, de radar. Ze is al wat ouder, vooral haar contacten. Daar werken we dan ook nog aan. En tenslotte reist tegen wil en dan Sebastiaan de Spin mee. Hoe we hem ook toespreken, bemoedigend of bestraffend, hij spint iedere nacht dichte webben die wij de volgende morgen met de dweil verwijderen. Op het moment leeft Sebastiaan in de ankerkluis. Best gezellig op zo'n klein bootje.
Enfin, vijftien uur later komen we een beetje gaar aan in Blankenberge. Robert&Gertina: Blankenberge profiteert van de stadsvernieuwing. Trendy terrassen afgewisseld met typisch vlaams-kneuterige eethuizen en schoon gekuiste Jugendstilgevels. Je ligt nog steeds achter de flatgebouwen, maar het geheel doet aangenaam aan.Zaterdag 5 juni 2010
We kwamen gisteren tot de ontdekking dat we een kaart van de Dover Straits
thuis hebben laten liggen. We hadden alle kaarten nagekeken en de dubbelingen er uit gehaald, zonder te kijken of we dan wel alle detailkaartjes er bij hadden. De kaarten zijn van twee verschillende merken, en de Dover Strait kaart die we meehebben heeft geen detailkaart van de ingang van Calais. Typisch geval van verkeerde zuinigheid: wel een mud aardappelen meenemen, maar een kaart teveel meenemen ho maar. Daarom gaan we eerst maar op zoek naar een watersportwinkel om alsnog een kaart te kopen. Niet erg an sich, wel ergerlijk... hallo het is vakantie!
thuis hebben laten liggen. We hadden alle kaarten nagekeken en de dubbelingen er uit gehaald, zonder te kijken of we dan wel alle detailkaartjes er bij hadden. De kaarten zijn van twee verschillende merken, en de Dover Strait kaart die we meehebben heeft geen detailkaart van de ingang van Calais. Typisch geval van verkeerde zuinigheid: wel een mud aardappelen meenemen, maar een kaart teveel meenemen ho maar. Daarom gaan we eerst maar op zoek naar een watersportwinkel om alsnog een kaart te kopen. Niet erg an sich, wel ergerlijk... hallo het is vakantie!Stond er gisteren al weinig wind, vandaag is het helemaal blak. In vijf uur motoren we naar Duinkerke.
Nu met alle weerberichten nagekeken lijkt het erop dat we ingehaald wroden door de depressie die al een week op de oceaan ligt af te wachten om aan land te komen. Voor morgen is onweer, harde windstoten, mist en een ruimend wind van ZO naar ZW voorspeld (rare voorspelling, alle ellende in één keer). Ik denk dat we morgen uitslapen en maandag verder gaan. Tijd voor een borrel.
Zondag 6 juni 2010
De regen en zelfs een beetje onweer komen een halve dag eerder dan voorspeld. We slapen dan ook heerlijk uit, terwijl de regen op het dak tikt. Er hangt nog geen zeiltje boven het luik boven ons bed, maar het spettert geukkig maar zo weinig naar binnen, dat het luik niet dicht hoeft.In de middag klaart het wat op. Niet stralend, maar wel droog. Bart gaat aan de slag met de powervijl van Han (vet apparaat! geen man kan zonder) en maakt de schotten onder de buiskap gelijk en glad. Het lijkt wel of we erg op tijd zijn voor het WK: Alles ziet oranje van het hardhout-stof, inclusief Barts haar!
Maandag 7 juni 2010
We vertrekken op een luxe tijd: 09.00 uur. Het plan is om naar Boulogne te gaan. Halverwege het eerste deel naar Calais staat Barts gezicht op onweer. We trappen weer in onze zelfde valkuil: tegen de wind in willen varen. Dat zouden we toch niet meer doen? Na wat heen en weer gepraat, stel ik voor om naar Dover te gaan. Dat geeft ons weer plezier. Bart werkt de route uit en vanaf de DKA-boei kunnen we zelfs al zover afvallen (en de wind krimpt en dat helpt ook), dat we kunnen zeilen! Het wordt een prachtige oversteek. Al happen we in het begin erg veel water. En dat precies als ik voorop zit om een rif te steken en de motorkegel te zetten. Mijn schoenen staan gewoon vol! Het koordje van het RNLIvlaggetje breekt ook nog eens: de motorkegel ligt achter me in het gangboord aan de lage kant en de vlaggetjes wapperen vrolijk alle kanten op. Die grijpen we in de haven wel weer. Ik ga eerst mijn schoenen leegkiepen in de kuip, voeten afdrogen en laarsjes aantrekken. Oh ja, daar had ik ze dus voor!
Huiskamervraag 1:
Wat doet Bart hier?
a. Hij voert een kruispeiling uit
b. Hij schiet een zonnetje
c. Hij bepaalt de indexfout
Inzendingen zijn welkom op folieadeuxopreis@yahoo.com!
De rest van de middag zitten we in de zon. De wind trekt voor de White Cliffs nog even flink aan, maar we hoeven geen extra slagen te maken en varen zo de oostingang van Dover in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten