Nieuwsbrief 9 De stress voorbij

Donderdag 16 juni 2011

De ochtend is prachtig. We geven Alan het What-if-boek wat Bart inmiddels uit heeft en nemen afscheid. We gaan weer naar Ardglass, Noord

-Ierland. John van de Polished Manx, een Sigma 33 die wedstrijden in Bangor gaat varen, vraagt een sleepje. Ze hebben motorpech. Uiteindelijk is het niet nodig, omdat de havenmeester met zijn sterke motor hulp aanbiedt.

Als we voor de brug liggen te wachten, staat ineens Frank’s Merc op de kade. Hij komt ons nog even uitzwaaien. See you in Scotland!

We beginnen met vol tuig en varen op met de Sophisticated Lady, een Bavaria 36 Sportline met Dave, John en Phil erop. We varen lekker samen op en maken foto’s en fimpjes van elkaars boten. Leuk! Een mijl of vier uit de kust, denk ik een grote zwarte rug te zien. Een walvisachtige? Ik zie ‘m maar een keer, dus kan het niet verder identificeren. Gaandeweg moeten we steeds verder reven, maar het weer blijft goed en het is lekker om in Ardglass terug te keren naar havenmeester Fred. Inmiddels weet ik dan de Manx en Noord-Ieren alle 

soorten ponden aannemen, dus ik schrik niet meer van het Monopolygeld wat uit de ATM komt. Als we foto’s uitwisselen met de Sophisticated Lady, blijk ik een dwergvinvis (Minke whale) gezien te hebben. Mijn eerste!

We say goodbye to Anne and Allan and as we wait for the swingbridge Frank is waving goodbye. See you in Scotland!
Along with the Sophisticated Lady we sail to Ardglass, making pictures and videos of each other’s boats. Nice! The black back I saw a few miles from Peel was recognized by Dave, John and Phil as a minke whale. My first!


Vrijdag 17 juni 2011
Wat een beestenweer. Buiten is het Zuid 8 en de golven die de haveningang inlopen zijn zeker 2 meter hoog. Als ze stuk slaan op de rotsen, geeft dat grote fonteinen. Een jacht dat buiten op zee is en hulp inroept, krijgt dat niet van de vissers. Zij vinden het onverantwoord om eruit te gaan en zelfs de zeehonden komen in de marina schuilen. Uiteindelijk komt het jacht onder begeleiding van de kustwacht binnen. Pff, gelukkig alles goed. Vier uur later is het bladstil. Het is dat er nog deining binnenloopt, anders kan je je bijna niet voorstellen, dat het gestormd heeft. Alleen het lijntje van onze Nederlandse vlag is gebroken. De vlag waait breed uit richting de buren. Bart weet ‘m te pakken door 2 pikhaken en een bezem aan elkaar te knopen.

De droger in deze haven werkt heel goed (toch maar even nagevraagd bij Fred). We hebben dus weer schone was.

Ierse boten voeren hier opvallend genoeg geen gastenvlag. Zij vinden kennelijk allemaal dat ze nog gewoon in Ierland zijn.

The weather is ghastly and so is the sea state. A yacht is brought in by the Coast Guard. Others had their fenders blown. On Folie the only trouble was that our flag line broke. Bart managed to catch the flag which was flying high.

Zaterdag 18 juni 2011
Wat een rust! Het is opgeklaard en de harde wind is gaan liggen. Iedereen gaat weer op pad. Wij vertrekken richting Bangor. Nog geen 10 NM verderop varen we voor de ingang van het Strangford Lough langs. Dat ziet er lieflijk uit! Als we er bijna voorbij zijn, kijken we elkaar aan. We krijgen spijt als we hier niet induiken. Snel de Reeds gepakt om te bestuderen of we erin kunnen. De diepte is geen probleem, maar omdat de ingang heel smal is, stroomt het er bij springtij, en dat is het vandaag, met 7,8 knopen naar binnen en buiten. Je moet het tij dus wel mee hebben! We zijn er op het sterkst van het tij. Omdat er nauwelijks wind is, blijft het echter redelijk rustig, dus we wagen het erop. Niet dat je je later nog kunt bedenken. Als je er eenmaal ingaat, dan ga je ook. En dat blijkt. De motor staat in stationair en toch gaan we 10 – 11 knopen over de grond (en maar 4 door het water)! Rond ons kolkt het aan alle kanten, maar niets verontrustends. Behalve op de plek waar niet voor niets een turbine in het water geplaatst is: Routen Wheel is een enorme kolk, zeg maar een kuil in het water. Daar wil je niet in komen! In volle vaart schieten we er voorbij en opnieuw betaalt de ervaring op de Rijn zich uit; we glijden als een ferry de marina in.


Binnen in het Lough is het warm. Tijd voor de korte broek. De buurman in de

 haven vraagt aan de havenmeester of er misschien nog meer hookers komen. ?!? Hoor ik het goed? Ja, dus wel. Een hooker is een traditioneel zeilschip, vergelijkbaar met een loodskotter, en dit weekend is er een Galway Hooker Festival. Door het slechte weer van gisteren zijn er echter maar 2 hookers op komen dagen en de wedstrijden vallen in het water. Wel sneu voor zo’n plaatsje. Alle pubs hebben live muziek geregeld en er zijn activiteiten op de kade. Alleen geen hookers. In Portaferry zit wel de kleinste pub van Ierland, Dumigan. Het is een onooglijke huiskamer, maar we drinken er toch een Tennent’s Ale. ’s Avonds is er Ierse muziek in diverse pubs, maar we zijn verslaafd geraakt aan de serie Rome.

We sail for Bangor, but at the entrance of Strangford Lough, it looks so lovely, that we change course and race in at 10 – 11 knots. The Routen Wheel in full tidal stream is truly spectacular! Allan, out timing wasn’t spot on, but our ferry landing was. In the marina our neighbour asks the harbourmaster if any more hookers are coming in. ?!? Yes, we did hear well. This weekend is the Galway Hooker Festival in Portaferry. Only there are only 2 hookers, due to yesterday’s bad weathe. We have a Tennent’s at Ireland’s smallest pub Dumigan and watch the series “Rome” on DVD.


Zondag 19 juni 2011
Met de fiets nemen we de ferry naar de overkant; Strangford. We fietsen naar Castle Ward en kijken over Audley Roads. Heel idyllisch. Het is een baai met daaromheen een kasteel, ruines van vergelijkbare bouwwerken en dat alles in een parkachtig groene omgeving. We zijn wel blij, dat we geen toegang hebben betaald voor de Castle Ward. Alles is dicht en veel paden afgesloten. Sunday carvery kunnen we hier niet vinden, maar wel een Irish sirloin steak. Ook lekker. Terug aan de kant van Portaferry fietsen we het lough in langs de waterkant en terug via de mountain road. Eigenlijk vinden we deze kant nog veel mooier en vonden we veel meer uitzichtpunten. Terug bij de marina zien we de twee hookers op het water. Eindelijk. En op de kade dansen kleine meisjes Ierse dansen en begint een band te spelen. Komt het festival toch nog een beetje op gang.

Deze week hebben we twee huiskamervragen. De eerste krijg je pas als we terug zijn de punten voor. De tweede telt gewoon mee voor de maand juni.


1. Voorspel het aantal zeemijlen dat wij gaan afleggen in deze trip rond de
    UK. We doelen op de afstand die onze gps aangeeft.
    Wie het dichtst bij zit, krijgt in de periode augustus 5 punten; nr 2
    4 punten etc. Wel in deze periode je antwoord insturen!
    Is dit een goed moment voor de joker?
    NB het gaat om zeemijlen (NM). 1 NM = 1,852 km.
2. In Strangford Lough staat een turbine in de kolk Routen Wheel waarmee elektriciteit wordt opgewekt. Hoeveel water stroomt per getij door de smalle doorgang van het lough naar binnen (of buiten)?
    a. 350.000.000 m3 (350 miljard liter)
    b. 100.000.000 m3 (100 miljard liter)
    c. 550.000.000 m3 (550 miljard liter)

We cycle from Strangford to Castle Ward. Audley Roads is really lovely. Back in Portaferry the loughshore road leads into the lough and on return we take the mountain road. This side offers more views down the lough. At last the two hookers are on the water and there is Irish dancing and a live band on the quay. So a festival after all.

Maandag 20 juni 2011

Omdat de marina van Portaferry geen faciliteiten heeft in de vorm van sanitair (alleen een portacabin die je niet eens open durft te doen), zoek ik daarvoor mijn heil elders. Gisterenochtend was de Sailing Club open, vandaag probeer ik het bij de Ferry Port Cafe. Na de koffie vertrekken we. En dat is geen minuut te vroeg. We redden het nog net naar buiten zonder al te veel tegenstroom. Buiten op zee staat de stroom nog naar het zuiden, dus het duurt even voordat we vaart lopen. Vooral omdat er nauwelijks wind is.

Gelukkig staat in de British Admiralty Pilot dat er meer stroom is vanaf 2 NM uit de kust en dat werkt. Na 2 maanden bijna alles gezeild te hebben, vinden we een dagje blakke zee helemaal niet erg. Bovendien is een korte-broeken-dag altijd welkom. We vissen en vangen niks en turen naar walvissen en reuzenhaaien. We zien gewone zeehonden en een tuimelaar. Vogels zijn er weer in overvloed. Met flinke stroom mee glijden we door Donaghadee Sound en daarna zijn we snel in Bangor. De haven wordt omsloten door de stad met veel kleurige Victoriaanse huizen. Het ziet er enig uit. En we komen precies om borreltijd aan. Wat een heerlijke dag.

On the last ebb we clear Strangford Lough and pick up the stream to Bangor. There is no wind. We look for whales or basking sharks. We see common seals, a purpoise and an abundance of birds. Bangor looks lovely.

Dinsdag 21 juni 2011

We klussen, houden huis en brengen de voorraden weer op stock. Met 6 tassen en een rugzak op de fiets. Dat wordt ernaast lopen! De krant staat vandaag bol van Rory McIlroy, wel 14 pagina’s over golf en de US Open. In de supermarkt ligt een soort receptieboek wat je kunt tekenen. Dat doe ik natuurlijk! Hij is een plaatselijke held, want hij komt uit Holywood, een plaatsje wat tegen Bangor aanligt. Bart fietst de hele stad door op zoek naar een nieuwe dieselleiding en komt terug met 3/8 inch. Helaas, wij hebben metrische maten: 8 mm. Is toch wat anders.

Maintenance and restock day. We get confused by the imperial and metric systems, so end up with an unusable fuel hose. In NI it is Rory Mc Ilroy-day!

Woensdag 22 juni 2011

Helaas is de euforie in NI van korte duur; er zijn hevige rellen geweest in oost-Belfast. Gelukkig merken wij het alleen aan de krantenartikelen. Na de schoonmaak van de boot, smeren we nog snel een nieuwe laklaag over het houtwerk in de achterkajuit. Ziet er weer spic and span uit. Köf kan komen! Bart monteert een nieuwe radarreflector en spoelt de vervuiling uit de dieselmotor. Een vies klusje, maar hoogst bevredigend. Ik repareer de vlag, die wat rafelig was geworden na de storm in Ardglass en de scheur in mijn spijkerbroek herstel ik met spinakertape en garen. Zo zijn we lekker bezig.

Op zoek naar Free Wifi belanden we in een mooie wijnbar met heerlijke banken en keuze uit 100 wijnen by the glass. Het leven is mooi. Bart blijkt weer wat werk te doen te hebben. Waarom gebeurt dat altijd als we ergens aan de drank zitten? Oh ja, dan loggen we in.

We prepare for new crew: our friend Köf. While searching for free Wifi we stumble on the Ava Wine café, with 100 wines by the glass and a beautiful décor.