Nieuwsbrief 8 It's 12:30, this must be Douglas

Dinsdag 7 juni 2011

Frank van de SuperMaramu Bootlegger heeft een fles Beerenburger gekregen, aan boord van het Nederlandse vrachtschip dat zijn jacht over de Atlantic vervoerd heeft. Aangezien hij er nog nooit van gehoord heeft, laat staan gedronken, mogen wij hem daarbij helpen samen met Olivia en Pat van de Aldebaran. Zijn onbekendheid met bitters betreft ook het schenken. Hij zet grote wijnglazen op tafel en schenkt ze gul vol. Frank drinkt het zelf als limonade en deelt het navenant uit. Ben je lekker bezig met een rondje UK, zit je ineens met een man die net terug is van zijn 2e keer naar de Cariben en een stel wat in 9 jaar de gehele wereld heeft overgezeild. Ach ja, alles is relatief. En erg gezellig!

Ik ben om 7.30 klaar wakker, maar Bart doet er wat langer over en om 11.30 jaag ik hem naar de douche! Vandaag ontdekken we Howth. Veel is er niet, maar wel een kade langs de vissershaven waar volop vis verkocht wordt. We kiezen cod deze keer en maken een recept van Gary Rhodes met gecaramelliseerde uien en rozijnen in een reductie van witte wijn. Mjammie!

Frank from the Bootlegger has a bottle of Beerenburg. He got it from the Dutch cargoship which transported his yacht across the Atlantic, and shares it happily with us in wineglasses. Normally Beerenburg is served in a shot glass, so Frank's servings are not for the faint hearted! Next day we walk into the town, which hasn't much to offer but for some excellent fishmongers.

Woensdag 8 juni 2011

Full Irish Breakfast compleet met black pudding! Bart vindt het helemaal niks. Ik krijg het wel weg; het is net bloedworst, maar dan met kleinere witte puntjes (B: net worst met een enge ziekte). De DART brengt ons snel naar Dublin. De highlights kun je lopend goed af. Het is Jantje-lacht-Jantje-huilt weer. Steeds als je je plu hebt opgeruimd, begint het weer te druppen. Bij de hand houden dus. Maar het is niet koud en in een stad heb je er meestal niet zo’n last van. Via kathedralen, Dublin Castle en Trinity College (Book of Kells), belanden we in een boekhandel met grote fauteuils op de eerste verdieping. Heerlijk. Als we dan ook nog goede waterdichte handschoenen met losse thermo-voering vinden, ben ik helemaal gelukkig. Op het water is het hier nog behoorlijk koud en ik zeil al ruim een maand met oude handschoenen aan of wat daar nog van over was. Ik heb al een paar wachten besteed aan reparatie, maar ze zijn echt niet meer te redden. En nu kunnen ze weg!

Irish breakfast with black pudding, a sight to be believed. We visit Dublin and do some sightseeing, ending up in Hodges Figgis. We are real suckers fore bookstores! We find some nice waterproof gloves for Siets as well. Finally the old ones can be discarded.

Donderdag 9 juni 2011

Soms zit alles tegen. Barts reddingsvest blaast zichzelf op in de kast. Te nat opgehangen? Een nieuw CO2-patroon met zouttablet is in heel Ierland niet te krijgen. In Howth is geen Ierse whiskey te koop en dat willen we graag als souvenir meenemen. En de droger in de marina doet het ook al niet. Wij zitten daardoor ‘s avonds met nat beddengoed en 30 natte onderbroeken in de boot. Achter een whiskey in de yacht club besluiten we deze dag maar snel te vergeten.

This day sucks. We're doing our laundry as it's raining, but the marina dryer won't work so we end up with wet laundry in the boat. On top of that my life vest inflates itself and we can't find any replacement CO2 bottles. It's one of those days...

Vrijdag 10 juni 2011

We hebben gisteravond van zeil een tentje over de kuip gemaakt, waar we waslijnen onder gespannen hebben. Vanmorgen is de was nog niet droog, maar het is wel helemaal opgeklaard. We vertrekken daarom naar Ardglass, Noord-Ierland. Of occupied Ireland, zoals de Ieren zelf zeggen. Een tocht grotendeels langs afwisselende kust. Er is geen wind, wat dit keer heel goed uitkomt. We varen rond als een grote droogmolen! In het gladde water zien we allerlei kleuren kwallen. Nooit geweten dat die er ook in rood en oranje en blauw zijn! Een aantal keren zien we de ruggen van tuimelaars door het water breken. Een mooie, rustige tocht en ’s middags wordt het zo warm, dat we onze korte zeilbroeken aan kunnen. Helemaal goed. De haven van Ardglass ligt in een natuurlijke baai met het dorpje erom heen. We hebben onderweg al gegeten en gaan snel de wal op om de boel te verkennen. Ik geef in een winery aan een fles Jamesson het laatste contante geld uit. De juffrouw in de winkel vertelt, dat zij onze vriend al heeft ontmoet. Huh?

“Ja, Dick; de man met de baard. Hij is ook Nederlander. Zo zie je hier nooit Nederlanders en zo 3 op een dag.” We beloven hem te zoeken en gaan op zoek naar een ATM. Ik moet zelf nog lachen om hoe ik heb gekeken, toen daar geld uit kwam. Het lijken wel Blokker-Dukaten! Wat is dit voor speelgoedgeld? 200 Ulster Pounds! En morgen zijn we hier weer weg! Gelukkig hebben ze bij de supermarkt een aantal engelse ponden en kan de juffrouw van de Jamesson de rest wisselen. Ze vraagt nog of we de Nederlander al tegengekomen zijn. Zegt een man in de rij, die intussen ontstaan is; oh, die zit drie pubs verderop; in The Lighthouse! Hoezo een klein dorp?!? (1700 inwoners en we zien hier wel 7 pubs)

In de Lighthouse zien wij geen man met baard en omdat het nou ook niet zo’n heeel leuke pub is, gaan we lekker naar de boot om daar van een verdiend whiskeytje te nippen. Het is tien over elf en nog licht!

Today there is no wind and normally that puts us off a bit as you have to use the engine all day. But today it's fine because we have clear skies and we can hang our laundry out to dry. We end up in Ardglass and get ourselves a bottle of Jameson's. We like Ardglass.

Zaterdag 10 juni 2011
In de drizzle vertrekken we uit Ardglass en zien in de haveningang grijze zeehonden badderen. Gaandeweg de ochtend klaart het op en geïsoleerde buien gaan precies langs ons heen of zijn net uitgeregend als ze ons bereiken. We kunnen weer in korte zeilbroek! Dit zijn de wateren voor de basking shark, maar helaas zien we die niet, terwijl we toch op een gladde zee varen. Het stikt wel van de pijlstormvogels, alken, zeekoeten en een enkele papegaaiduiker. Twee uur voor hoog water bereiken we Peel op de Isle of Man. Een uur voor HW gaat de sluisdeur (cill) naar de haven pas open, dus we pikken een mooring op. We kunnen voor de eerste keer ons onderweg gemaakte mooringgerei met ketting gebruiken en het werkt prima!


Als we de haven ingaan, blijkt de cill op afstand bediend te zijn vanaf Douglas. De havenmeester is er niet meer en vanuit Douglas kunnen ze niet zien welke plaatsen vrij zijn. We maken daarom vast aan een schip wat direct aan de kade ligt. Er komt een depressie aan, maar vanavond kun je je dat nog niet voorstellen. En wie komt er binnen varen? Frank met zijn Bootlegger!

We head for the Isle of Man. We leave port in a drizzle, but as the day progresses, the weather improves. No wind so we're motoring all the way. Once in Peel harbour, another Amel enters port. It's Frank again!

Zondag 11 juni 2011
We krijgen een plaats toegewezen, maar wegens een ondiepte in de haven kunnen we er pas rond HW naar toe: 20.00 uur vanavond. Ook prima, wij verkennen het dorp en vinden een tweedehands boekwinkel waar ze Patrick O’Brian verkopen en kookboeken. Ik vind er een paar exemplaren van Gordon Ramsey en Bart vindt een What-if-boek als de Duitsers wel Engeland binnen gevallen zouden zijn in 1940. Diep weggedoken onder onze paraplu’s gaan we met onze buit terug aan boord.

We walk into the village and find a second hand bookshop. Lovely. We leave with a couple of Gordon Ramsey cookbooks and a what-if scenario of a German invasion of England in July 1940. It makes interesting reading. Our umbrellas are put to good use walking back to Folie. 

Maandag 13 juni 2011

Vandaag doen we Man in één dag. Met de stoomtrein naar zuid en de elektrische trein naar noord en vervolgens naar de top van de Snaefell. Onderweg treffen we zeilers van dezelfde club als Paul van de Zuma, Betty en Jeff. De wereld is klein. Het schema is erg strak; In Port Erin hebben we maar tien minuten om de bushalte te vinden, laat staan het plaatsje te bekijken. Toch is het nog (net) niet zo erg als de oudjes die we in de electrische tram tegenkomen: zij zijn met een toerbus gekomen en hebben eigenlijk geen idee waar ze zijn!

’s Avonds komen Anne en Alan van de Arrow bij ons aan boord. Een bruisend stel van 70. Ze geven ons volop tips over leuke plaatsen en ankerplekken en die schrijven wij graag in onze pilots!

We're doing the Isle of Man in one day. It took some careful planning on Siets' part, but we manage to use both the steamtrain, the electric railway and visit Snaefell (the top of the island).  On the steamtrain to Port Erin we meet Betty and Jeff from the s/y Quadriga. They know Paul Hardaker well as they are members of the same sailing club. While travelling across the island I feel like a Japanese tourist visiting Europe: it's Monday, this must be Germany. Sort of. In the evening Anne and Alan from s/y Arrow are paying us a visit. We get a lot of tips and tricks for sailing in Scotland.

Dinsdag 14 juni 2011

Vandaag staan we vroeg op. Er is een wandeling langs de kliffen over een Coastal path naar Glen Maye. Daarvandaan kun je heel goed op zee kijken en er wordt gezegd, dat er basking sharks gesignaleerd zijn. Die willen wij ook wel zien. Ze zeggen ook, dat walvissen en sharks het actiefst zijn tussen 6 en 9. We zijn dus al vroeg op pad en al zien we heel veel vogels, grote zeezoogdieren zien we niet. Dicht bij Peel zijn de gaten in het pad gedicht met grote hoeveelheiden queenies. De St Jacobsschelpen noemen ze hier King Scallops. Rond Man komt een kleinere soort voor: de queenie. We nemen een grote zak schelpen mee. Altijd leuk en handig om als mulchlaag in de groentetuin thuis te gebruiken. Een paar mijl verder stuiten we op een diepe inham in de kustlijn met beek en rijke bosbegroeiing. We dalen af in de glen en klimmen vervolgens omhoog naar het dorp Glen Maye. Aan het einde worden we aangenaam verrast: een waterval en een country inn. Dat hebben we wel verdiend! We eten er de queenies en een bord vol schaaldieren. Toch is niet alles goed. Ik heb stress van een tijdsdruk die ik voel en maak me zorgen om alle rotsen die we nog tegen gaan komen. Nog een overblijfsel van mijn ontmoeting met een rots in de Oostzee? Ik weet het niet. Wel dat het uitspreken naar Bart toe de lucht klaart.

We hike along a coastal path from Peel to the Glen Maye. We hope to spot basking sharks, but have no luck. The Glen at the end of the hike is a nice surprise. So is the pub grub at the Waterfall Inn.

Woensdag 15 juni 2011

Vandaag zouden we verder varen, maar we blijven toch nog een dagje. Noem het lui, maakt ons niet uit. We sliepen pas laat, want er klepperde een val op een andere boot. Om een uur of 5 vanmorgen was ik het zo zat, dat ik aan boord geklommen ben met een eindje touw om het vast te binden. Daarna sliep ik heerlijk! Vandaag verft Bart mijn haar. Ik ben weer jaren jonger! Bart wil dat ook wel en maakt een afspraak bij de plaatselijke kapper voor morgenochtend. In de middag wandelen over de kade en pier, eten een ijsje bij Davison. Nou ja, ijsje? Bart bestelt 3 bolletjes en krijgt ongeveer een liter ijs! Arco: Al eens gemberijs gemaakt? Heerlijk. In de haven zwemmen zeven grijze zeehonden rond; ze zijn hier kind aan huis want worden op alle informatieborden vermeld.

Terug aan boord rijdt Frank over de kade en roept ons aan. Hij heeft nog wat klusjes aan boord te doen, maar komt eerst nog even borrelen. Hij bekent wel een spijker in zijn hoofd te hebben gehad van de Beerenburg, ondanks het feit dat hij "alles drinkt behalve paraffine". Ik beken hem dat zowel Pat als ik er ook niet ongeschonden vanaf gekomen waren. Aardige vent, echt gezelligheidsdier! Twee uur later nemen we afscheid en kan hij zijn klusjes afmaken. Wij gaan naar de Creek Inn om het blog bij te werken (hun wifi is erg sterk en hun bier prima!).

De huiskamervraag van deze keer: Welke kleur heeft Bart Siets haar haren geverfd?
a. goudblond
b. kastanjebruin
c. asblond
d. hennarood

Inkoppertje hoor, dus maar 1 punt te verdienen hier.


We had planned to sail back to Ardglass today, but we both don't feel like it. So we catch up on some sleep. We are busy doing nothing today, and we're fine with it. In the afternoon, Frank visits us while he was planning to do some work on his boat. I confess that the Beerenburg had a detrimental effect on me the day after, but he hadn't escaped unscathed either. Anyway, it is a very nice reacquintance!