Maandag 16 mei 2011
Brixham is de plaats waar stadhouder Willem van Oranje aan wal ging om King Billy III te worden; volgens de lokale ansichtkaartenverkoper berustte het op een misverstand dat hij hier aan land kwam. Willem dacht dat de kerkklokken als welkom voor hem werden geluid, maar er was een heel ander feest aan de gang. Desalniettemin was hij welkom; in Devon en Cornwall waren ze altijd al veel protestanter dan in de rest of England.
Brixham is de plaats waar stadhouder Willem van Oranje aan wal ging om King Billy III te worden; volgens de lokale ansichtkaartenverkoper berustte het op een misverstand dat hij hier aan land kwam. Willem dacht dat de kerkklokken als welkom voor hem werden geluid, maar er was een heel ander feest aan de gang. Desalniettemin was hij welkom; in Devon en Cornwall waren ze altijd al veel protestanter dan in de rest of England.
Voor ons is Brixham een gelegenheid om een motoronderdeel te scoren, want er zit hier een Mitsubishi dealer. Na wat heen en weer fietsen (geen sinecure in die steile straatjes) vragen we het na bij de Seaman's Mission en de kokkin wijst ons de weg. Het is de onooglijke schuur aan de overkant, waar een fris ogende jongeman de handel doorverwijst naar een onderdelenhandel verderop in het dorp. Het mag dan een Japans merk zijn, maar niks 5S en schone werkplek. Wat een gribus!
Wel leuk zo'n klein dorp. Als Bart er 2 uur later binnenloopt, weet de man al waar Bart voor komt. Dat was tijdens de lunch dus al doorgebeld. Service als instelling en niet als een afdeling! Helemaal geen Mitsubishi dealer maar toch iets van een reserve-onderdeel gescoord.
Brixham heeft een grote visafslag; hier komt de meeste vis van alle havens in de UK aan wal. Helaas is de visafslag niet voor particulieren toegankelijk en kunnen wij niet uit eerste hand genieten van al het vers wat hier wordt binnengebracht.
Bart denkt vervolgens een lokatie van een beroemde foto van Time Life over de inscheping van de geallieerde troepen voor D-Day te herkennen. De slip is nu voor gewonere handelingen in gebruik en dat maakt het juist wel zo indrukwekkend. Hij maakt er een foto van. Aan jullie de eer om de originele foto erbij te zoeken. (Hint: dit is een huiskamervraag!)
In de namiddag klauteren we met ons badpak naar een zee-zwembad. De badman is er al, maar helaas is het niet eerder dan de 19e springtij en loopt het bad dan pas vol. Met badpak en al klauteren we daarom maar door naar de kliffen en vuurtoren van Berry Head en genieten van het uitzicht.
Dinsdag 17 mei 2011
Om 11.00 vertrek naar Salcombe. Het is volledig bewolkt maar wel zacht weer. Rond de kapen trekt de wind aan, met als klapper Start Point. Men zegt dat hier de oceaan begint, omdat vanaf dat punt oceaandeining merkbaar is. In elk geval is het 5 mijl uit de kaap met wind tegen en tij mee een enorm ruige zee! Daar voorbij blijkt de wind door de 6-7 Bft ook behoorlijk opgezweept te worden. Ik betrap me erop, dat ik de mijlen naar ons waypoint stilletjes zit af te tellen. Folie bruist er lustig op los en lijkt geen last van dit alles te hebben.
De kust ziet er hier dramatisch uit; steile en ruige kusten, kaal of met een enkele boom en dan ineens een huis of hotel. Zij moeten een spectaculair uitzicht hebben! De aanloop van Salcombe is even indrukwekkend; een natuurlijk gevormde zoutwaterbaai die diep het land in kronkelt. We pikken een mooring boei op en vragen de havenmeester naar een leuk restaurant om onze trouwdag te vieren. Zijn tip blijkt gesloten, een tweede leuke tent is volledig volgeboekt en heeft alleen nog een miniscuul rond bijzettafeltje voor ons (thanks but no thanks), maar zij hebben wel een andere leuke tip: de Island Street bar & grill. Helemaal goed!
Woensdag 18 mei 2011
Fog bound! Ons plan was om vandaag naar Plymouth te varen, maar de havenmonding is vanmorgen niet eens zichtbaar. We leggen ons neer bij een dagje scharrelen. Bart vindt een goed verjaarscadeau voor me (had ik nog te goed) en daarna vinden we een overdekt terras met zicht op de baai en internet. Wine by the glass is hier overal ingeburgerd. Dit terras heeft bijvoorbeeld 12 wijnen per glas en dan kun je ook nog kiezen een klein of een groot glas wilt (voor de freaks: 125ml, 175 ml, 250 ml of 75 cl; die laatste twee zijn niet meer in 1 glas hoor!). Inmiddels lijkt het op te klaren.
Bart doet nog wat herstelwerkzaamheden voor zijn werk onder het genot van een pint of lager. Zo wil hij altijd wel werken! Ronald, daar wil hij het wel eens met je over hebben.
Voor de collega's: ik denk aan jullie hoor!!! LOL
Geen opmerkingen:
Een reactie posten