Nieuwsbrief 09 Folie à Deux op reis

Folie à Deux op reis – Nieuwsbrief 09
Wereldprimeur: De Kerstman bestaat, en is een Duitser! Wij betrapten de kerstman in zijn vrije tijd in Rødvig. Je weet wat ze zeggen: een foto zegt meer dan duizend woorden.

Breaking news: het laptop probleem lijkt opgelost! Een losgetrilde hoofdzekering maakte de 230 V installatie wat wispelturig, maar met het vastdraaien van de zekering lijken alle klachten opgelost. De laptop doet het in ieder geval weer gewoon! We houden jullie, trouwe lezers, natuurlijk op de hoogte van alle nieuwe ontwikkelingen.

Vrijdag 13 juni 2008
Normaal hebben we op vakantie zo´n tien dagen nodig om ons normale ritme kwijt te raken en in een vakantiestemming te komen. In die tien dagen moet er dan van alles bekeken en gedaan worden. Daarna gaan we dan eigenlijk pas een beetje tot rust komen. Deze vakantie/mini-sabbatical duurt dat echt veel langer. We zijn nu zo´n vier weken onderweg en pas gisteren hadden we allebei het gevoel dat we rustig op ons gat kunnen zitten, zonder direct allerlei dingen te moeten gaan bekijken. Vandaag was het ook mak aan; lekker uitslapen tot negen uur, beetje ontbijten, naar de stad voor boodschappen, laatste weerinfo internetten, terug naar de boot, beetje lunchen, boot klaarmaken, om één uur dan maar echt vertrekken, en om drie uur op Ven afmeren. Heerlijk relaxde dag. En ook nog tijd om wat op het eiland rond te fietsen.

Ven is een klein Zweeds eiland in de Sont tussen Denemarken en Zweden. Het eiland heeft bank noch geldautomaat. Siets haalt daarom alvast wat Zweeds geld in Helsingør. Voor de zekerheid kopen we ook nog maar een brood extra, want een bakkerij schijnt er ook niet te zijn. Wel staan er heel veel fietsen. Kun je toch zien dat Zweden in de oorlog neutraal was.

De tocht naar Ven duurt maar twee, drie uur. We worden steeds makkelijker met het zeilen want voor zo´n kippenafstandje zetten we tegenwoordig niet eens het grootzeil meer bij. Had je ons vroeger moeten horen, toen moesten we elk zuchtje wind pakken! Vandaag staan we in de relax stand.

Ken je dat gevoel, dat je in een flits terug moet denken aan je kindertijd? Ik had het op Ven. Vroeger hadden we thuis een ANWB boek waar alle verkeersborden van Europa in stonden. Zweden, toen best exotisch want wel heel ver weg, had pas echt rare verkeersborden: die waren rood met geel! Nu ben ik dan eindelijk in Zweden en komt dat boek ineens in mijn gedachten op als ik het eerste verkeersbord zie.

Het eiland is mooi, rustig en barst van het wild; bij Siets borrelen allerlei lekkere gerechten op. Haas met pruimen, fazant met zuurkool, hmmmmm! ´s Avonds horen we via de wereldomroep hoe Nederland van Frankrijk wint met 4-1. Het geeft mij altijd kippenvel als je naar zo´n wedstrijd luistert. Kippen met citroen en knoflook, hmmmm!

Zaterdag 14 juni 2008
Eindbestemming voor vandaag is Kopenhagen. Zodra we van Ven vertrokken zijn en de genua uitgerold hebben (ja het is maar 10 mijl zeilen dus laat dat grootzeil maar zitten, gedoe…) kan ik de Deense gastenvlag weer hijsen. Het is gebruikelijk dat schepen de vlag van het bezoekende land in het stuurboord want voeren. Dat levert in deze streek dus wat extra werk op. Toch is het elke keer weer een leuk moment om een gastenvlag voor de eerste keer te hijsen.

In Kopenhagen liggen we in de Kalkbraenderi, een verenigingshaven. Dat betekent dat we uitgebreid geholpen worden door Torved, een localo om ons naar het gastenaanlegplaatsje te krijgen. Folie past er precies tegenaan. Torved blijkt later de netwerkbeheerder van de vereniging te zijn. Hij leent ons zelfs zijn laptop zodat we onze mail kunnen lezen en het blog bij kunnen werken. In het verenigingsgebouw wordt voor ons ook de nieuwe TV antenne uit de verpakking gerukt zodat we naar Zweden-Spanje kunnen kijken. Erg hulpvaardig!

´s Middags zijn we nog wel eerst de stad ingefietst. Denemarken heeft wat beperktere winkelopeningstijden dan Nederland, en de zaterdag lijkt een beetje op de koopzondag in Alphen: het blijft gokken welke winkels open zijn. In de reisgidsen staat dat Kopenhagen geen echt aantrekkelijke stad is. Wat wij tot nu toe zien van de stad bevalt ons anders prima. De Kopenhaagse koopgoot doet Maastreechs aan met brede straten, winkels met mooi design, de betere kledingzaken en een weldadig ontbreken van MacDonalds, Burger King en goedkope kebabzaken. Als we dan toch trek krijgen fietsen we terug naar de boot om daar een zak chips leeg te snaaien.

Zondag 15 juni 2008
Daar is ie dan, de timmerman met het 6 mm multiplex in de juiste maat! In de haven loopt Sten rond, heeft van ons houtprobleem gehoord en biedt zijn hulp aan. Behalve het multiplex leent ie ook nog zijn decoupeerzaag uit. Van dit soort hulp kan een mens toch blij worden! Voor dit soort gelegenheden hebben we expres een voorraadje kleine jeneverflessen meegenomen. Sten aanvaardt het eerste exemplaar graag. Grappig hoe je 99.99% van de Denen blij maakt met drank?!

Eerder op de dag zijn we half Kopenhagen doorgefietst. Onze eerste indruk van gisteren wordt alleen maar versterkt. Een te gekke stad met heel leuke wijken, oude gebouwen met soms wat nieuwbouw (die zeker niet uit de toon valt). Van alle oude meuk die we hier moeten bekijken zijn de Deense kroonjuwelen ons aangeraden. Wat op ons nog het meeste indruk maakt is niet de blingbling, maar alle ivoren kunstwerkjes. Hoe ze vroeger deze fragiele torentjes en dingen maakten, of een constructie met 5 opengewerkte balletjes in elkaar gaat ons verstand ver te boven. Tourist trap `de kleine zeemeermin`kunnen we helaas niet ontwijken. Terwijl we haar bekijken wordt ze onheus betast door een groep Aziaten.

Maandag 16 juni 2008
Vandaag hebben we een beetje een off-day. Pas in de middag worden we wat actief en zagen we twee reserve vaanbladen voor Witte Wim. Blij dat ik dat verhaal nu af kan sluiten. ´s Avonds gaan we naar het vliegveld om Köf op te halen. Köf gaat negen dagen met ons mee zeilen. Zijn meegebrachte flessen wijn gaan er in als ketellapper!

Dinsdag 17 juni 2008
Hum, nou is het advies met zeilen dat je niet teveel moet drinken en voldoende moet slapen. Dat hebben we dus niet gedaan. Gevolg is dat we alledrie een beetje brak uit bed rollen. Na de laatste adviezen van Torved gekregen te hebben gaan we vrolijk op pad. Bij het passeren van het havengebied gaan de zeilen omhoog en zeilen we de volgende 35 mijl naar Stevns Klint. Een stevige 5 Bft, met een rif in het grootzeil was het knallen! Rødvig is het wat stille haventje dat er in de buurt ligt en daar leggen we dan ook aan. Köf nodigt ons uit voor een etentje, maar het is nog moeilijk om een beetje restaurant te vinden. We eindigen de dag in de kroeg, waar we Frankrijk-Italië op tv volgen. Tegelijkertijd volgen we Nederland-Roemenië op de transistor radio (net als vrrroegerrr). Teleurstellende wedstrijd.

Woensdag 18 juni 2008
De haven loopt snel leeg. Nog voordat bij ons het ontbijt er in zit zijn twee buren al vertrokken. Missen wij iets (het tij of zo?) of ontbijten we niet snel genoeg? Hoe dan ook, eerst gaan we een stukje spazieren. We wandelen bovenop Stevns Klint naar een uitzichtspunt om onderlangs het keienstrand weer terug naar de haven te lopen. Stiekem hopen we barnsteen te vinden, maar eerlijk gezegd zou ik het nog niet herkennen als ik het ruwe materiaal in mijn handen zou hebben.

Na de lunch zeilen we richting Møns Klint, waar we aan het eind van de middag ankeren. Het is een prachtige plek en we genieten van het uitzicht en de ankerborrel. Helaas blijft de wind uit de verkeerde hoek staan. We besluiten na het eten om toch weg te gaan en in een haven aan te leggen. In het schemer turen we ons suf naar de stelnetten die hier overal staan. Zonder problemen komen we in Klintholm aan, waar Siets ons in een vloeiende beweging tegen de steiger afmeert.

Nederland speelt zaterdag tegen Rusland ipv Zweden. Jammer, want dan zijn we in Ystad, onze eerste grote Zweedse haven. Leek me wel leuk om in een Zweedse kroeg een Nederlandse overwinning te vieren.

Donderdag 19 juni 2008
Het is maar goed dat we gisteren weggegaan zijn van onze ankerplaats. De wind is ´s nachts naar het zuidoosten gedraaid en Møns Klint zou dan lagerwal geworden zijn. Voor alle niet-zeilers: dat is de plek om bij een foutje te stranden en te vergaan.

We bezoeken het Geo Center op Møns Klint, een museum dat de ontstaansgeschiedenis van de kalkrotsen toont vanaf 70 miljoen jaar geleden tot nu. Leuk museum met duidelijke animaties. Wel wat klein, ik had er iets meer van verwacht. Köf hoopt er t-shirts, een geologenhamer en onderaan de kliffen wat barnsteen en fossielen te kunnen scoren en slaagt gedeeltelijk (welk gedeelte houden we geheim tot ie weer thuis is). De weg naar het geo center voert omhoog en tegen de wind in, dus dat is zweten op de fiets. Mazzeltje dat ik mijn t-shirt nog niet verschoond had; je blijft de was doen! Nadeel is natuurlijk wel dat je zelf niet ruikt hoever je t-shirt verzuurd is (jasses…). Op de terugweg blijkt dat de wind weer gedraaid is, en fietsen we weer tegen de wind in. Het lijkt Nederland wel… Voordat we naar de pizzeria gaan douchen we toch maar.

Vrijdag 20 juni 2008
Om half zes ´s ochtends opstaan … dat is niet helemaal mijn ding, ook niet als het om zeilen gaat. Dus strompel ik een half uur later mijn bed uit. Het vertrek stellen we dan ook een half uurtje uit. Om half negen zijn we op het water en zeilen we langs Møns Klint naar Ystad. Om daar een beetje lekker naar toe te zeilen varen we eerst een stuk ruimwinds naar het oosten. Ruimwinds sturen is niet helemaal Witte Wim´s sterke punt, maar met een van de nieuwe bladen heeft ie er nu helemaal zin in. Meer in ieder geval dan Köf en Siets, die liggen te pitten. Siets heeft mijn verkoudheid overgenomen en Köf, die is gewoon bijna zeeziek. Onderweg gooi ik de paravaan weer uit; misschien vangen we eens wat anders dan een geep.

Een half uur later is de paravaan verdwenen. Het hoort bij het vissen, maar toch jammer want met deze paravaan vingen we de meeste vis. Kort daarna begint de boot raar te draaien. Als ik Witte Wim controleer blijkt het roerblad los achter de boot te hangen. Er zit voorlopig niks anders op dan met de hand verder te sturen. Er staat een aardige zee met golven van 1.5 meter, maar Folie loopt er lekker doorheen. Na de lunch gijpen we en zeilen we richting Ystad. Rond drieën wordt de lucht ineens donkergrijs, en amper hebben we de genua wat ingedraaid of de pleuris breekt los. De wind trekt aan tot 7 Bft en maakt uitschieters naar 8-9 Bft en de regen komt met bakken naar beneden. We verleggen onze koers zodat we snel onder de bui uit komen, en door halve wind te zeilen lozen we de meeste wind uit de zeilen. Gelukkig blijft het onweer op een kilometertje afstand (3 tellen). We besluiten de bui maar even uit te zitten en na tien minuten is het ergste leed geleden. Zoals vaker zakt de wind na dit soort onweersbuien helemaal weg. Uiteindelijk motoren we nog zo´n drie uur naar Ystad toe.

Een dag met twee gezichten dus: Witte Wim kan toch ruimwindse koersen aan (het was me tot nu toe niet gelukt om um goed af te stellen), maar hij ligt er nu ook tijdelijk uit. In het mechanisme zit een soort breekbus, en daar is ie gebroken. De bus heeft dus gedaan waarvoor ie ontworpen was, maar waar nu weer laten repareren? Nou ja, we liggen hier wel even want eerst gaan we het midzomernachtfeest opzoeken.

Zaterdag 21 juni 2008
Nou, daar stem je dan je hele reis op af! Nou niet hele reis, maar toch. We hadden gepland op 20 juni in Zweden te zijn omdat ze daar dan de midzomernacht vieren. Dat doen ze vast wel ergens, maar een volksfeest was het gisteren niet. De havenmeester kon ons niks vertellen over feesten in kroegen oid. Die zijn namelijk ongeveer allemaal gesloten. Blijkbaar wordt het feest met vrienden en familie gevierd. De kroeg bij de haven was wel open en had ter opluistering van het feest een eenmansband ingehuurd. Het moet toegegeven, hij was best wel ok. En de serveersters hadden bloemenkransen in het haar. De lokale breezersletjes waren er door geïnspireerd en dansten er lustig op los.

21 juni, midzomerdag is òòk een feestdag in Zweden en dat wordt gevierd door alle winkels nòg eerder dan normaal dicht te gooien. De goden zij dank dat de supermarkten nog open zijn, want voor de rest kan je een kanon afschieten in de winkelstraten. Ook in de supermarkt overigens. Helaas was er wel een cassière (die hier en in Denemarken overwegend van mannelijke kunne zijn). We maken dan maar een wandeling door het Hanze stadje dat bekend staat om zijn oude opgeknapte huizen. Onderweg komen we nog een Ierse pub tegen die op een groot scherm Nederland-Rusland gaat vertonen. Die kroeg heeft in ieder geval vandaag drie man klandizie.

Siets en ik hebben stress van ons einddoel Stockholm. We filosoferen of we niet al verder hadden kunnen zijn en of Stockholm nog wel haalbaar is. We komen tot de conclusie dat we niet zo moeten zeuren: we hadden gepland om op deze datum in Ystad te zijn, en we zijn pas vijf weken onderweg. Als we Witte Wim gerepareerd krijgen en nog een set kaarten weten te scoren, staat niks ons de tocht naar het noorden in de weg.

Zondag 22 juni 2008
Gisteren hadden we hoofdpijn van het bier, vandaag hebben we een kater van de uitschakeling van het Nederlands elftal. En het regent vandaag ook nog eens pijpenstelen, dus het wordt zo´n ouderwetse verregende vakantiedag. Alles gaat op zijn elfendertigst, maar dat is ook niet erg. De enige verplichting die we vandaag hebben is de wasmachine, die we voor vier uur ´s middags besproken hebben. Om de tijd te verdrijven spelen we het spel FBI (best wel leuk Deb!) en Boonanza. Bij de VVV heb ik een adres gekregen van een metaalbedrijf in Ystad dat aluminium last, en er ook de weersvoorspelling bekeken. Tot en met dinsdag is het knudde, daarna knapt het op. Köf heeft pech, die gaat dan weer naar huis. Met de voorspelde ZW 3-4 moeten wij dan weer een eind kunnen komen. Wordt het funky-zeit met Bruno de halfwinder? Mijn humeur knapt er in ieder geval ernstig van op.

Goed, dan nu de huiskamervraag voor deze keer. Dit keer een echte nautische vraag, we zijn immers aan het zeilen! Op de foto van Møns Klint is links een gele vlek te zien. Dit is het licht van de vuurtoren van Møns Klint. Zo´n foto moet je timen omdat ie niet continu licht uitstraalt, maar zo af en toe oplicht. De periode en het aantal flitsen wordt het karakter van een licht genoemd. De vraag is: wat is het karakter van het licht van Møns Klint? Om het jullie wat makkelijker te maken (we begrepen dat open vragen niet ieders sterke punt is) staan hieronder de multiple gok antwoorden:
1. FL(3)17s.22M
2. Fl(2)WRG.6s. 10M
3. Oc.5s.10M
4. Fl.WRG.5s. 12-8-8M
5. Fl (2+4)22s.20M
6. Fl(4)30s.22M
7. Fl.15s.23M
8. Fl(3)13,5s.23M
9. Fl.5s.22M
10. Oc.WRG.6s. 12-8-8M

Succes en tot de volgende keer!

Voor de liefhebber: hier nog wat bewegende beelden van niet bewegende bemanning.