Nieuwsbrief 12 Taking it easy

Zondag 3 juli 2011

Hopelijk heeft de Wibra bij onze thuiskomst nog leesbrillen, want vandaag is er weer eentje bij de lunet doorgebroken. Niet de hoogste kwaliteit, maar wat kun je verwachten voor nog geen Euro per stuk. Gelukkig heb ik diverse leesbrillen meegenomen; er is er nog eentje over. Daar moet ik nu wel zuinig op zijn.

Tot 14.00 uur loopt de stroom naar het noorden, dus tegen twaalven gooien we los. Heerlijk weer met ruime wind en al vissend glijden we naar Otter Spit, ondertussen genietend van de crab sandwiches van die arme krab van gisteren. Otter Spit is een zandtong die Loch Fyne tot over meer dan de helft afsluit. Toch apart. Dit is het langste loch van Schotland (niet te verwarren met Loch Long) en het is eigenlijk overal een meter of honderd diep. Dan heb je daar ineens zo’n zandbank die tot ruim over de helft van het loch uitsteekt en droogvalt bij laag water. Daarachter ligt het restaurant The Oystercatcher met een aantal moorings voor de deur. We pikken er een op onder zeil. Haha, altijd leuk als het terras vol zit en dat het dan goed gaat!

Bart stelt zich voor dat de Alpen er ook zo uit zullen zien als de polen zijn afgesmolten. Worden die hoge berghutten ineens een stuk bereikbaarder! Het doet me bij Otter Spit een beetje aan een kruising tussen de Veluwe en het Turf Hotel (river Exe) denken. En dat op de grens tussen low- en highlands. We lopen wat langs de oever en over het spit, dat inmiddels helemaal droog ligt en drinken wat in de tuin van The Oystercatcher die goed uitzicht over het loch biedt.
Vanavond eten we de mosselen met spinazie. De mosselen die de schoonmaak/keuring niet doorstaan hebben, zetten we uit in de kreeftenfuik.


When we find a super ASDA / Morrisson /etc I need to look for new reading glasses. The cheep ones I took from Holland are all but one broken. I need to be careful with the last! Today we glide to Otter Spit, enjoying the poor crab we cooked yesterday and we manage to pick up a mooring under sail. Always nice with an audience. Bart imagines the Alpes will look like this after de poles have melted. Makes it much easier to reach the alpine cabins! We take a stroll along the spit and enjoy a drink and view in front of the Oystercatcher. Broken mussels go in the lobsterpot as bait.


Maandag 4 juli 2011
Helaas, we liggen dan voor de Oystercatcher, maar we vangen niks. De fuik is leeg en de mosselen zitten er nog in. Wij waren gisterenavond nog bang, dat de zeehond die erbij in de buurt zat, ze op zou eten. Na een douche in de kuip, slippen we de mooring ook weer onder zeil. Een kleine stukje varen brengt ons bij de ingang van het Crinan Canal. Dit kanaal doorsnijdt Kintyre en voert via 15 sluizen van Loch Gilp naar Loch Crinan. Het begin van het kanaal lijkt net op de ringvaart tussen Aalsmeer en Schiphol; veel begroeiing aan beide zijden en eigenlijk dus niets te zien. Als we Cairnbaarn bereiken, wordt het opener en zien we de lieflijke landschappen, waar de British Waterways mee adverteren. Schattig! Het weer is heerlijk en we dineren buiten aan een picknicktafel in een parkachtige omgeving. We hebben 6 sluizen gehad.

Too bad, in front of the Oystercatcher we didn’t catch anything. We were afraid a seal would snatch the mussels, but apparently mussels make no good bait. After a solar shower in the cockpit we slip our mooring again under sail and head for the Crinan Canal. The first part is fully enclosed by trees and bushes, so there is nothing to see. I’m glad it’s opener later and when we reach Cairnbaarn we see the lovely pictures the British Waterways use for their brochures. After 6 lockes we have an open air dinner.

Dinsdag 5 juli 2011

Vanmorgen stroomt het van de regen. Gerjan zei al eens tegen me, dat het meestal reuze meevalt en dat het vaak bij een buitje blijft. Die ervaring hebben wij ook. Helaas duurt het buitje vandaag onafgebroken tot 17.00 uur. Het zeikt werkelijk van de regen. Omdat we toch wel een klein stukje verder willen, starten we rond 11.30 uur met onze eerste sluis van vandaag. Het moeilijkste aan de sluizengang is niet zo zeer de bediening van de sluizen. Dat is zwaar en tijdrovend, maar het is goed en eigenlijk ook leuk om te doen. Het lastige is alleen, dat je bij het invaren niets ziet om aan vast te maken. Er zijn bolders bovenop de sluis, maar die liggen al snel een paar meter boven je. En er is hier nog niemand op het idee gekomen om een vertikale lijn oid te spannen. Een van de bemanningsleden moet dus op de wal klimmen (of over de oever meelopen) voor de eerste landvast. In de 19de eeuw met allerlei bakszeuntjes aan boord was dat natuurlijk geen probleem; in de 21ste eeuw met z’n tweeën is het best wel lastig. En met de wind op de kont is dat in deze kleine sluisjes geen sinecure. Eén keer ligt de achterlijn niet goed vast en komen we schuin in de sluis te liggen. Verder doen we het erg goed samen. We zijn blij, dat we de locks voor onszelf hebben. Het is wat harder werken, maar je hoeft tenminste niet op een andere boot en eventuele verrassende acties van anderen te letten. We snappen alleen wel waarom er geadviseerd wordt om met minimaal 3 bemanningsleden te zijn. Je hebt met zijn tweeën eigenlijk steeds een handje tekort. Enfin, we leggen de afstand van Cairnbaarn naar Dunardry en 1,2 NM in 5 uur af. Pffff! De wee dram whisky na afloop is welverdiend!

The morning rain goes on till 17.00 hrs. We find to operate the locks doublehanded really is shorthanded. A vertical rope or gliding pole would solve all difficulties. Mayby we can invite British Waterways to visit some locks in Holland. In the pooring rain we operate 7 locks and 1,2 NM in 5 hours. Mmm not our best average speed! The wee dram of whisky at the end of the day is well earned.

Woensdag 6 juli 2011
Ook deze morgen stroomt het van de regen maar rond de lunch klaart het op, als een Nederlandse boot naast ons vast maakt. Gisteren zagen we een boot uit IJmuiden en dit is pas de 2e Nederlander sinds we IJmuiden verlieten. We varen richting het laatste deel van het kanaal en leggen vast op een verlaten deel met uitzicht over de monding van de River Add. De Amerikanen van de Petillant, Lynn en Ralph, komen even langs. Ze zijn op weg naar Oban om deel te nemen aan de Classic Malt Cruise. Het dorpje Crinan blijkt net om de hoek van het kanaal op kruipafstand te liggen. Wij vinden er een opvouwbare lobsterpot bij de lokale chandler. Meer dan een hotel, een werf en een theehuis met eigen gebakken cakes (mmm) is er niet. En dat hoeft ook niet. Het is hier schattig!


We enjoy the leasurely pace in the canal. At Crinan we find a foldable lobsterpot! Crinan is no more than a hotel, boat yard and a teahouse with good cakes. And that’s enough. It’s adorable here.

Donderdag 7 juli 2011
Vandaag verlaten we het Crinan Canal en zeilen naar Craobh (spreek uit kroevv) Haven. We zijn net voor laag water en een uurtje voor de kentering weer op zee. Voor de golf van Corryvreckan, tussen Jura en Scarba, zitten we in een eddy die zelfs rond de kentering nog 4 knopen tegenstroom geeft. Aangezien we dat ook varen, liggen we stil voor de ingang van de beruchte golf. Niet dat daar nu iets van te zien is; Corryvreckan ziet er poeslief uit. Het is ongelooflijk hoeveel wervelingen je in het water ziet. De boot lijkt soms ineens te stoppen, alsof je in ondiep water vastloopt. Daarna voelt het alsof ze loskomt en langzaam weer gang maakt. Alleen is het hier tachtig meter diep... En nu is het bladstil weer en rond slack water. Met stroom tegen een behoorlijke wind hoef ik hier niet te zijn! De stroom draait hier ook bliksemsnel om. Als ik naar beneden ga om het logboek bij te werken, zie ik op de gps repeater in de kuip dat we 3 knopen varen. Een minuut later kijk ik op de gps bij de kaartentafel om de snelheid in het logboek te schrijven, en gaan we al 6.1 knopen, zonder dat Siets ook maar de koers of het toerental van de motor aangepast heeft. Waanzinnig!
Als we uit de eddy zijn, hebben we ineens de stroom flink mee en spoelen we in no time naar Craobh Haven. Deze haven bestaat uit 3 omringende eilandjes die met muren met elkaar verbonden zijn tot een ruime havenkom. Waar je ook kijkt, overal heb je andere doorkijkjes tussen de eilanden door op de bergen en andere eilanden. Het lukt ons niet om het met de camera vast te leggen. Goed kijken en vooral genieten dus!

We leave the canal one hour before LW and head for Craobh Haven. Because we want to have a look into the Gulf of Corryvreckan, we don’t go through Dorus Mor. Locking was quick, so we are a bit early and still have the last of the ebb against us. Even at the end of the tide we still have 4 kts stream against us. We have only 2 Bft at slack water, but you wouldn’t believe the eddies and twirls we see in the water and feel in the rudder. I don’t want to be here with the tide against any force of wind! Corryvreckan doesn’t live up to it’s expectation today. It looks meek as a little lamb. The tide turns quick from 4 kts against to 4 kts with us. We are in Craobh in a jiffy. The surroundings are marvellous. We have difficulty to catch it on camera. So just watch and enjoy!


Vrijdag 8 juli 2011

Ja, het huishouden gaat ook door aan boord. We houden wasdag in Craobh. Het dorp is de Schotse versie van Port Zelande en bestaat uit één straat met twee rijtjes met elk zo'n 15 huizen. You go there once, you'll be there twice. De enige winkel is vorig jaar gesloten, er is alleen nog een theehuis, een hotel met bar en een brievenbus. Beetje trieste bedoening wel.


Laundry day! Craobh is quickly explored; one street with row housing on both sides. Why in rows where there is so much space? The Village Stores is closed since last year. Only the teahouse, hotel and postbox survived.


Uitslag van de huiskamervraag periode juni
Periodekampioen van juni is geworden:


Rogier


Rogier, van harte gefeliciteerd. Laat even weten naar welk postadres we je prachtige en welverdiende badge mogen zenden.


Uitslag:
1   Rogier
2   Paul & Liesel
3   Sascha & Erik
4   Joost
5   Moon
    GeertJan en Joke
7   Lies
8   Pa en Ma
    Willem Broe
    Michiel B
11 Gerjan
12 Marcus

De juiste antwoorden waren:
1 Iedereen die een kleurplaat inleverde kreeg een punt. De mooiste kreeg 5 punten, nr 2 kreeg er 4 en nr 3 kreeg 3 punten.
2 Siets’ haarkleur is goudblond.
3 Per getijde stroomt 350 miljard liter water door Routen Wheel.
4 De vader van James Doohan, ook wel bekend als Scotti uit StarTrek, had een drogisterij in Bangor.
5 Dufferin Avenue komt voor in de verhalenbundel The Veteran van Frederick Forsyth.
6 De rode squirls in Glenarm zijn door de grijze squirls besmet met pokken.
7 Sterkste man Geoff Capes
8 De inwoners van Arran werden tijdens de Clearances verbannen naar Canada.

Allemaal weer bedankt voor jullie enthousiaste deelname. En kop op, er zijn in augustus gewoon weer nieuwe prijzen te winnen.

Nieuwe huiskamervragen (NB dit zijn al vraag 2 en 3 voor juli! De eerste was al eerder gesteld):
Zijn er meer of minder dan 250 Schotse eilanden?
NB rotsen zonder naam of rotsen die bij hoogwater onder lopen tellen niet als eiland!


Zijn er meer, minder of precies 100 legale Schotse whiskystokerijen?
(Onze bron gaat over het jaar 2007)

Denk ook aan je voorspelling van ons totaal af te leggen aantal zeemijlen!