Nieuwsbrief 14 Kustzeilers aller landen, verenigt u!

Maandag 11 juli 2011

Een dag waarop we lekker brutselen (om met Merel te spreken). Beetje blog bijwerken, beetje in het zonnetje in de kuip lezen, beetje … … …oh kolere, het is al tien voor vijf, we moeten nog boodschappen doen, dus met het veer mee dat over tien minuten gaat, en we moeten ook nog de marina betalen, paniek, paniek, paniek! Het pontje halen we nog net, de boodschappen ook, en om half zeven vinden we nog een mannetje van de marina dat de eindrekening wil opmaken. Aan zijn gemompel en gemopper te horen is het niet zijn favoriete bezigheid en aan het eindbedrag is te merken dat hij er niet erg goed in is.

It's a fine day today. We're kind of busy doing nothing, soaking up the sun in the cockpit. In the end we have to hurry to get our groceries and pay the marina.

Dinsdag 12 juli 2011

Vandaag weer eens vroeg op om het tij mee te pakken. We hebben, afgaand op de weersvoorspelling, besloten het eiland Mull met de klok mee te ronden. Vandaag gaan we naar het zuidwestelijke deel van het eiland. Onze oorspronkelijke eindbestemming, Tinker’s Hole, wordt onze lunchstop.

Als we bij het waypoint aankomen om de laatste 500 meter af te leggen, twijfelen we. We kijken nl tegen een granieten muur aan. Coordinaten goed ingevoerd? Siets controleert snel haar werk, en daarna doe ik dat ook nog een keer. Ja, goed ingevoerd. Met de motor langzaam in vooruit kruipen we naar de kant toe, een paar rotsblokken net onder het wateroppervlak ontwijkend. Met nog zo’n honderd meter te gaan varen we de ingang open en glijden we een luwte tussen de rotsen binnen. Filmpje! Er ligt al een motorboot voor anker. Met een oog op de dieptemeter draaien we achter hem op en laten het anker vallen. Wooowww!!!! Wat een uitzicht!

Na de lunch verlaten we dit idyllische plekje en varen langs het eilandje Iona met zijn abdij naar onze eindbestemming, de baai bij het dorpje Bunessan. De moorings die er liggen zijn voor de vissers, dus gebruiken we hier ons eigen anker. Het is prachtig weer, dus hoog tijd voor de bbq. Ik probeer het diner aan te vullen met verse vis, maar vang alleen onze eigen ankerlijn! Ahum. We sluiten de avond af om half twaalf met een glaasje whisky in de kuip bij een prachtige zonsondergang.

We are early birds today 'cause we want to catch the tide for a clockwise circumnavigation of the isle of Mull. We have planned a lunchstop at Tinker's hole. Getting close we can't seem to find the entrance. A bit hesitant we go forward and are rewarded with a splendid bolt hole to eat our lunch sandwiches. Video!

After lunch we sail for Bunessan. We anchor off the pier and fire up the barbie. A spectacular sunset ends a perfect summer day.

Woensdag 13 juli 2011

Mijn nichtje Jasmijn is vandaag jarig. Met het ene miezerige streepje bereik op mijn telefoon dat ik heb, bel ik haar om haar te feliciteren. Daarna gaan we naar het eiland Coll, maar niet voordat we de fuik ophalen. Weer alleen maar te kleine krabben gevangen. Jammer hoor. Via het eiland Staffa zeilen en motoren we naar de belangrijkste plaatsje op het eiland, Arinagour. Als we naar de mooring varen, geeft de dieptemeter wat verontrustend lage waarden aan. Daarom peil ik met het handlood in de bijboot de bodem om Folie. Je wilt toch weten hoe diep het water is waarin je ligt. Da's belangrijk.

Na twintig minuten heb ik nog geen plek gevonden die dieper is dan vier meter. Vreemd, want Siets meet op Folie dat ze in zeven meter water ligt. Wat doe ik verkeerd? Dan gaat er een lichtje branden en pak het lood in mijn linkerhand, terwijl ik het touwtje in mijn andere hand houd en mijn armen spreid. Het eerste merkteken ligt in mijn handpalm, als teken dat er twee meter tussen de merktekens zit, en niet één meter. De drie meter diepte blijkt dus zes meter te zijn! Probleem opgelost.

Bij het invaren van de baai zien we een Nederlandse Halberg Rassy liggen. Het is de boot van Geert en Renee, die we al op de pier in Oban ontmoet hadden. Zij zijn nog geen tien minuten voor ons afgemeerd. Hartstikke leuk, want we wilden elkaar nog ergens treffen. Dat is bij deze gelukt. We spreken af bij hun aan boord te bbq’en (het is namelijk onschots zonnig en warm weer) en gaan eerst nog even snel boodschappen doen en de mooring betalen bij het enige hotel dat het eiland rijk is. We lopen nog even snel naar het kerkje dat op de baai uitkijkt. Mooi uitzicht hoor. Het is ons meest westelijke punt van onze rondreis: W006° 31,68'

Als we een uurtje later met het bijbootje terugvaren zien we dat er nog vijf boten bijgekomen zijn. En verdomd als het niet waar is, daar zit de boot van Jan en Carin ook bij! Er liggen nu drie Nederlandse boten in de baai, en ook nog allemaal Kustzeilers ook. Goede score! We praten er even bij onder het genot van een heerlijke Old Pulteney en gaan dan half teut naar Geert en Renee. Om half één zijn we uiteindelijk terug op onze eigen boot. Prima dag!

We sail for the isle of Coll today. Before we take off  we collect our lobster pot. As ever we catch crabs, but a wee bit too small to keep them for lunch. On arrival at Arinagour on Coll, we see our friends Geert and Renee. They arrived just ten minutes ahead of us. Before we meet up, we sound the bottom around Folie as we are not sure the water is deep enough. My measurements indicate that the water is way too shallow. Twenty minutes later  we notice the intervals between the leadline indicators are 2 meters apart instead of 1 meter. Argh... In the end a third Dutch yacht from our friends Jan and Carin anchors in the bay as well. Being all Kustzeilers sailing club members, it makes a fine gathering. Oh, Arinagour turns out to be the most western point during this circumnavigation.

Donderdag 14 juli
Gisteren kwamen we er gelukkig net op tijd achter dat we niet om zes uur ’s ochtends weg moesten ivm het tij, maar pas om twee uur ‘s middags. Dat scheelt nogal met uitslapen! Uiteindelijk maakt het niet zoveel uit, want in de loop van de nacht komt er een vervelende golfslag opzetten die ons uit onze slaap houdt. Enigszins gaar ontbijten we en zien iedereen van Coll vertrekken. We ruimen de boot nog wat op voordat het tijd is om naar Tobermory te vertrekken.

Een half uur na vertrek ziet Siets ineens een grote zwarte vin door het water glijden. Deze legt geen boog af door het water, maar maakt meer een Jaws achtige beweging. Basking shark!!! Het beest kruist onze koers en gaat zo’n honderd meter voor onze boot langs. Gaaf. Veertig minuten later zien we nog zo’n reus, waarvan zowel rug- als staartvin goed te zien zijn. He he, hebben we die leviathans ook eens in het echt gezien.

Om vier uur ’s middags komen we in Tobermory aan. De ligplaatsen aan de pontons zijn al allemaal bezet. Maar een Noor wijst ons een plek waar we tussen twee jachten in nog wel kunnen liggen. Het doet een beetje denken aan Zweden, waar mensen hun boot ook met de neus ertussen dringen. Maar het werkt wel en de plek is net ruim genoeg. Dat Folie een smal ontwerp is, betaalt zich nu uit. Eenmaal aangekomen zien we diverse boten liggen die gisteren bij ons op Coll lagen. Daaronder ook de Helle 3 van Jan en Carin. In de MishDish pub praten we even bij. Hoogtepunt van de dag: sticky toffee pudding in het Waterfront restaurant!

Although Jan suggests we should visit the isles of Uist or Lewis, we stick to our plan to go to Tobermory. We have no charts for both islands, so it would be unwise to sail into unchartered waters (unchartered to us at least). Anyway, Tobermory has some fine whiskies, so not all is lost! Waking up, we see all yachts leaving. We are supposed to wait for a fair tide until 12.. Twenty minutes after leaving, Siets notices a black fin going through the water, Jaws style. Basking Shark! Before the hour is over, we spot a second one. We finally can tick that box on our checklist.

Arriving at Tobermory, all pontoons are occupied. In true Baltic fashion, we squeeze our boat between two yachts. Folie is narrow beamed, which is a plus in these circumstances. It is a tight fit, but a fit nonetheless. We notice Helle 3 is also on the pontoon. We catch up with Carin, Margriet, Jan and Siert. At the Waterfront restaurant, Siets' sticky toffee pudding is the highlight of the day.