Nieuwsbrief 13 Schotse sferen

Zaterdag 9 juli 2011

We vertrekken al vroeg richting Oban. De tocht leidt vandaag door de Sound of Luing, een redelijk brede doorgang tussen Luing en Scarba door. We hebben de stroom goed mee en snellen door het “kokende” water. Ik zit er niet helemaal ontspannen bij. We kijken in de Grey Dogs, ook wel de Little Corryvreckan genoemd. Deze kolk laat zijn tanden al zien. De boot wordt zo af en toe even meegenomen door een werveling en rechts van ons ligt een ondiepe rots onder water. Mentaal voel ik de klap die ik in de Oostzee maakte nog en dat maakt me niet geruster. Gelukkig gaat alles volgens plan, alleen valt de wind weg. Een zeehond zwemt vrolijk voor ons langs door alle kolken heen. Hem maakt het niks uit.

Vervolgens kijken we op de “brug over the Atlantic”. Dat klinkt indrukwekkend; in werkelijkheid is het een kleine stenen brug die het eiland Seil met het vaste land verbindt. Toch leuk om te zien.

Het uitzicht verandert steeds en tenslotte kijken we op Oban.

Daar hebben we net een mooring opgepikt en dan zie ik ineens de boeg van de Helle 3 met Carin en Jan naar ons toe varen. Tijdens de weercursus afgelopen winter hadden we bedacht, dat we elkaar wel tegen zouden willen komen in Schotland. Dat gebeurt nu wel op een heel bizarre manier. Als je dit van te voren zo zou bedenken, zou het nooit lukken! Zij varen net uit richting Tobermory. We besluiten elkaar over een week te spreken en dan zien we wel hoe het allemaal uitkomt. Hopelijk lukt het nog om elkaar te treffen.


Na de lunch gaan we met het pontje naar Oban en zien Geert en Renée van de Cavalier op de pier. Ze hebben net een bruiloft, een nacht zonder slaap en een reis vanuit Nederland achter de rug en zijn helemaal grauw en verdwaasd van het slaaptekort. Met hen lukt het ook niet om bij te praten. Weer zo’n bizarre ontmoeting.


Wij verkennen Oban en hebben ons goed voorbereid om de basisboodschappen aan te vullen. We komen thuis met schoenen, een kookboek, wijn; ja echt de basics! Oh ja, ook nog pindakaas gekocht. Met alle volle tassen eten we oesters op de kade. Zoals je in Amsterdam na een dagje shoppen een patatje zou halen bij Febo, zo kun je hier op de kade oesters krijgen bij een winkeltje met picknicktafels. Hmmm, vervelend hoor... not! De oesters zijn een hemels voorgerecht voor onze bbq aan boord en die sluiten we dan weer af met koffie bij de grilltent in de haven. Lynn en Ralph liggen hier ook en komen nog even langs met de bijboot. Morgen zwaaien we hen allemaal uit, want dan start de Classic Malt Cruise waar zij de komende 2 weken aan deelnemen. Jammer, want het is best gezellig met al die bekende gezichten.

I am a wee nervous about the eddies and swirls in the sounds around Luing, but apart from some sudden and unvoluntary course changes there is nothing to it. Like Bart said to Paul Hardaker: all these headlands and races are highly overrated... at 3 Bft or less!
In Oban we see Carin and Jan passing by the very moment we pick up a mooring. They are leaving for Tobermory with friends and we hope to meet them later this week.
Other "Kustzeilers" (friends of the Dutch Offshore Sailing Club) Renee and Geert arriving from Holland we meet on the Oban North Pier. They have just returned from their youngest son's wedding and look a bit exhausted. Again not a good moment to catch up. What weird encounters. CalMac Pier is the perfect place to eat oysters. Only 75p each and good! When we enjoy a bbq on our mooring Lynn & Ralph come by to bring their boat card. All Malt cruisers are gathered in style by a bagpiper. Tomorrow we wave all our (new) friends goodbye for they all take part in this cruise.

Zondag 10 juli 2011

Geert en Renée leggen hun boot nog even langszij voor koffie voordat ze in de parade varen. Wie weet ontmoeten we elkaar komende week nog ergens. Zij hebben wat vrij te besteden dagen in het Cruise-programma. Voor ons wacht er vandaag weer een distillery. Vandaag in Oban, een van het Diageo-imperium. Keurige rondleiding, maar Lochranza vonden we toch als whiskyhuis completer. Daar doen ze alles zelf op het bottelen na. In Oban wordt niet gemout, geëest en gemalen, niet gerijpt, niet de rijping gevolgd en niet gebotteld. Dat bottelen, dat snap ik wel. Daar heb je anders een enorme ruimte voor nodig die bijna het hele jaar niet gebruikt wordt. Maar hier is wel erg veel uitbesteed. Er wordt gedweept met rook, sinaasappel, zilt en honing-smaken. Daarvan ontstaat dus alleen de sinaasappelsmaak in Oban. De rook komt al bij het eesten, de honing bij het rijpen op vat en van de zilte smaak weten ze het eigenlijk niet. Enfin, het eindresultaat is zeker niet verkeerd en ze weten de overige producten uit de groep goed te presenteren, dus we klimmen met een flinke tas vol terug aan boord. En voor wie meedingt in de huiskamervragen: De hoofdprijs is ook aangeschaft.


Aan boord eten we blauw gebakken regenboogforel en frambozen met vanille-citroencreme toe. Daarna moeten we haasten om het pontje naar Oban te halen. We gaan vanavond naar een Ceilidh (kailie) house. We zijn ontzettend toe aan koffie. Ja, Bart ook. Je gelooft het niet, maar hij heeft een paar weken voor vertrek zijn eerste kop koffie gedronken en is in de afgelopen 10 weken een ware koffiejunk en koffiesnob geworden. Híj is degene die sommige bakken tot slootwater veroordeelt en híj is degene die nu half over tafel ligt omdat hij aan een bakkie toe is. Enfin, in het Ceilidh house schenken ze geen koffie, dus we gaan eerst ergens een take away koffie halen. We weten nog niet precies wat Ceilidh inhoudt, maar dat wordt al snel duidelijk. Er is een pianist/bagpiper, gitarist, fiddler, zangeres en Highland danseres. Allemaal jong, enthousiast en goed. Samen maken ze Schotse muziek en zingen voornamelijk in het Gaelic. Dat kan wat mij betreft net zo goed Hebreeuws zijn, al is het prettig weer eens een taal met een harde g te horen. Bart vindt doedelzakspelen een combinatie van fluit spelen en een luchtbed opblazen. We komen al snel in de sfeer, al zie ik het dansen niet zo zitten. Meezingen doe ik liever en dat hoort hier gelukkig ook bij. Helemaal leuk, zo’n Ceilidh club!

De huiskamervraag van deze keer is dan ook:
Maak zoveel mogelijk correct Nederlandse woorden met de letters van "Ceilidh house".

Eigennamen en afkortingen mogen niet. Vervoegingen wel. Per 10 goede woorden is een punt te verdienen! Dus ook als je een periode gemist hebt, is dit de kans om alsnog in te haken in de strijd om de hoofdprijs!

Geert and Renee join us for morning coffee before they set sail in the parade to Tobermory. We visit Oban distillery and are surprised how little of the process is taking place in Oban. Nontheless a good opportunity to stock up our whisky cupboard. This evening we enjoy a Ceilidh. I don't like to take part in the crowd dancing, but really love to sing along!